In het hart van de Wayai-vallei, een zijrivier van de Hoëgne en omgeven door bossen aan alle kanten, is Spa een kleine, zeer dynamische en toeristische stad met iets meer dan 10.000 inwoners.
Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.
Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).
De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.
La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.
De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.
Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!
Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.
Vertrekkend vanaf het eindstation van Spa-Géronstère, brengt deze wandeling je naar de zoemende loop van de Picherotte-stroom, bezaaid met houten loopbruggen in een prachtige omgeving. Vandaar de naam Promenade des Artistes, die veel lokale schilders inspireerde, zoals blijkt uit de duikers die hun naam dragen.
" Het staat vol met kleine houten bruggetjes met de namen van schilders ! "
Na het oversteken van de Chemin des Fontaines (de kleine weg die van de bron van de Géronstère naar de Sauvenière leidt), gaat de route verder via de bronnen van de Picherotte naar de Chemin Nelis, die rechtstreeks afkomstig is van het luchtvaartterrein van Spa.
We volgen het een beetje en dalen vervolgens af naar het Arboretum van Tahanfagne en vervolgens naar de Hangman’s Creek, veel minder sinister dan de naam doet vermoeden, nadat we de Chemin des Fontaines zijn overgestoken.
Aangekomen in de Rue de la Géronstère, loopt het pad achter de huizen en daalt door het bos naar de Vieux Chemin de la Havette. Er is nog 700 m om terug te keren naar de Rue de la Géronstère, het startpunt.
Het station Spa-Géronstère is gemakkelijk bereikbaar vanuit het centrum van Spa door de Rue du Waux-Hall te nemen die vanaf de kerk omhoog gaat in de richting van Bérinzenne.
De eindhalte voor lijn 44 die Pepinster met Spa verbindt.
De eindhalte voor lijn 44 die Pepinster met Spa verbindt.
Cette bâtisse remarquable aux tons rosés s’inspire directement du plan symétrique des "Maisons de Plaisance" du 18è siècle. Il s’agit d’une ancienne maison de jeux et d’assemblées.
Deze uitgaansgelegenheid, gebouwd in verschillende fasen vanaf 1769 om te concurreren met de Redoute, is het werk van de Luikse architect Jacques-Barthélemy Renoz, de stukadoor Antoine-Pierre Franck en de schilder Henri Deprez. Dit elegante gebouw vormt een van de juwelen van de neoklassieke burgerlijke architectuur van het oude prinsdom Luik en is een van de laatste getuigen van de gouden eeuw van Spa die nog overeind staat, evenals een van de oudste Europese speelkamers .
Bron : wauxhall.be
Deze schitterende wandeling, waarvan de naam doet denken aan het aantal keren dat ze werd bewonderd, vindt plaats onder de lommerrijke bomen langs de Picherotte, een kleine zijrivier van de Wayai die zijn oorsprong vindt in de Fagne de Malchamps.
Hij hopt van duikers naar duikers van hout, om te bereiken vanaf de Chemin des Fontaines, die de Source de la Sauvenière verbindt met de Source de la Géronstère, het kasteel van la Havette, waar de graaf du Chastel de la Horwarderie en de barones de Vinck van Wesel.
Dit park herbergde ooit een kasteel (gebouwd in de 19e eeuw) dat toebehoorde aan graaf Albéric du Chastel de la Horwarderie en barones Vinck de Wesel. We hebben er zelfs een dierentuin aan toegevoegd in 1951.
Daarna werd het landgoed verkocht aan de stad.
Het heeft een prachtige watermassa die in de 12e eeuw is gegraven, met een centraal eiland in het midden.
Het verwoeste kasteel moest in 1990 worden verwoest. Het park werd echter in 1993 ontruimd en gerestaureerd. Een team onder leiding van Patrick Leveau herplantte de bagatelle van 2300 charmante planten, bouwde een waterval van 70 m, herstelde de smeedijzeren looppaden, de kiosken en de poorten zaaiden een grasveld van meer dan een hectare en vormden een speelplaats voor de kinderen, om het romantische park terug te brengen in de sfeer van het begin van de 20de eeuw.
De tuinbouwscholen van Luik en La Reid hebben er maar liefst 480.000 bloemen geplant.
Deze schilder, ontwerper en graveur uit Spanje, geboren in 1908 en overleden in 1986, heeft deelgenomen aan meer dan 200 tentoonstellingen met meer dan 4.000 verkochte werken. Tevens architect en curator van het Museum van Spa.
Deze politiek journalist werd geboren in Andenne in 1926. Hij bracht 11 jaar door in Belgisch Congo als territoriaal bestuurder. Hij werkte veel op de RTBF-radio om daar Wallonië te promoten. Hij ontving de Coq de Cristal-prijs.
Vakantiepark aan de rand van een 1300 ha groot bos.
Hôtel dans une villa de 1903.
Il se compose de chambres spacieuses, d’un salon avec feu ouvert, d’un parc arboré, d’une piscine.
Le petit-déjeuner est compris dans le prix de la chambre.
Hôtel situé au bord du Lac de Warfaaz.
Le bâtiment, construit en même temps que le nouveau centre thermal sur la colline d’Annette et Lubin en 2004, remplace un bâtiment plus ancien dénommé "Les Heures Claires", qui datait de 1950.
Dit opmerkelijke huis is gebouwd in 1905.
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.