Dit centrum werd opgericht in 1984. Aanvankelijk nomadisch volgens een politieke wil, ging het door Jamoigne voordat het zich in Buzenol vestigde. Het biedt de creatie van tijdelijke monumentale en omgevingswerken.
Deze bron, 2 km ten zuiden van Buzenol, op de linkeroever van de Gros Ruisseau, heeft verstenende eigenschappen, vanwege de grote hoeveelheden kalksteen. Het terrein beslaat circa 0,7 ha.
De term "cron" komt van het oude Franse "creon" dat krijt aanduidt, samengesteld uit kalksteen.
De overblijfselen van deze enorme vierkante donjon. Deze is waarschijnlijk in de 5e eeuw verlaten. De legende schrijft het toe aan de vier Aymon-zonen.
Het oudste menselijke spoor in de provincie Luxemburg
De eerste wal van dit fort, onthuld door koolstof 14, dateert uit de Neolithische periode, ongeveer 4000 jaar vóór Jezus Christus. Dit zijn de oudste menselijke sporen gevonden in de provincie Luxemburg.
Dit station lag aan de oude spoorlijn 155 die Marbehan via Virton met Ecouviez (F) verbond.
Het werd in 1938 buiten dienst gesteld. De verwijdering van de lijn volgde ruim tien jaar later, in 1951.
Het werd omgebouwd tot een natuurcentrum dankzij een professor uit Gent, dokter Van Oye, gepassioneerd door de natuur, die het gebouw huurde van de NMBS.
In de jaren 60 groeide het uit tot Centre de Buzenol, een educatieve dienst van het Koninklijk Instituut voor Natuurwetenschappen van België, onder leiding van Edmond Fouss, promotor van het Gaumais-erfgoed en oprichter van het Gaumais Museum in Virton.
Dit project kwam in de jaren daarna zelfs in een stroomversnelling dankzij de voormalige burgemeester van Ethe Elie Deworme. Tussen het oude station en de Ferme de Bâr werd een nieuw gebouw gebouwd om groenklassen te huisvesten.
Momenteel is dit centrum opgenomen in de onderwijsstructuur van de Ecole Normale de Virton.
Dit museum met moderne, semi-ondergrondse architectuur, ontworpen door de Belgisch-Poolse Constantin Brodzki en zijn geassocieerde scenograaf Corneille Hannoset, beïnvloed door de archeoloog Louis Lacoste, herbergt archeologische vondsten.
Het is midden in het bos gebouwd en vereist geen toezicht of onderhoud.
Samengesteld uit 4 naast elkaar geplaatste kubussen waarvan slechts één zijde geglazuurd is, werd het ontworpen in 1954.
De legende schrijft dit fort toe aan de vier Aymon-zonen van hertog Aymon. Dit speelt zich af in de middeleeuwen, in de 12e eeuw. Het zijn Renauld, Allard, Guichard en Richard en waren tegen Karel de Grote.
Deze archeologische vindplaats domineert de Gros Ruisseau met 70 m. opgravingen hebben een archeologisch complex van groot belang aan het licht gebracht.
In grote erkers worden gebeeldhouwde fragmenten van Gallo-Romeinse grafstèles tentoongesteld.
We zien met name de reproductie van de eerste door de mens uitgevonden oogstmachine.
Volgens de legende staat hier het Vier Zonen Aymon-kasteel en dat ze op een dag, belegerd door Karel de Grote, op hun paard Bayard vluchtten, die vervolgens een sprong van 2 km maakte om hen te beschermen.
Prehistorie : voor -3000 (eerste geschriften)
Oudheid : -3000 tot 476 (val van het West-Romeinse rijk)
Middeleeuwen : 476 tot 1453 (val van het Oost-Romeinse rijk)
Moderne tijden : 1453 tot 1789 (Franse Revolutie)
Hedendaagse periode : 1789 tot 1945 (Einde van de Tweede Wereldoorlog)
Recente geschiedenis : 1945 tot heden
-2000
Het verhoogde terrein is al bezet. Het wordt in de ijzertijd beschermd door een wal voorafgegaan door een gracht.
4 de eeuw
De site is herwerkt door de Romeinen bedreigd door de Duitsers.
9 de eeuw
De kerker is gebouwd in de buurt van deze locatie.