Isolée le long de la route qui descend vers Ia Bel, modeste ferme du 18è en moellons de grès, avec façade Nord-Ouest en colombage et briques sur haut soubassement en moellons de grès percé d'un jour de cave à droite de la porte. Entre les retours de pignon, façade au panneautage régulièrement quadrillé. Porte basse presque centrale, accessible par deux marches et entourée de bois. De chaque côté, une travée de baies à meneau, renouvelées au r.d.ch. Façade arrière percée de deux travées de baies entourées de bois, une à meneau au rez-de-chaussée gauche Bâtière de tuiles.
A gauche, petit fournil en moellons de grès appuyé postérieurement au pignon de logis.
Renfort à l'angle et pourtour des baies en briques à l'exception d'un jour de cave entouré de bois et protégé par des volets, à l'arrière.
En face, transformé actuellement en garage, bâtiment en moellons de grès (anciennes étables et fenil?) ayant conservé une porte à linteau droit frappé d'un écu muet
et une baie à croisée, jusqu'il y a peu.
Source : Patrimoine Monumental de Belgique
Dit huis met de brede gevel van de 3e derde van de 18de eeuw, in baksteen en kalksteen, is de geboorteplaats van minister Antoine Ernst. Een bord gebeeldhouwd met een buste in profiel boven een spandoek gegraveerd "A L EMPEREUR" (Joseph II).
Dit lange zandstenen bord draagt het gegraveerde opschrift "C. IN HET SWAERT SCHAEP. M." (met zwarte schapen). Het dateert uit de 17de eeuw of de 18de eeuw.
Verspreid rond het klooster ten zuiden van de kerk, werden ze in 1574 geteisterd door calvinistische troepen en in het begin van de 17de eeuw grootgebracht. In 1684 opnieuw geplunderd door de Fransen.
Bâtisse datant de 1724
Bâtisse datant de 1799
Deze lange boerderij gebouwd in zandsteenpuin dateert uit de 17de eeuw. Een deel werd in 1778 vernieuwd in baksteen en kalksteen, zoals aangegeven door de ankers.
Ferme datant de 1736
Deze bakstenen en kalkstenen boerderij op een puinbodem, ook wel Snell Wind genoemd, dateert uit 1776.
Cette ferme date de 1790.
Deze boerderij in zandsteenpuin, met strak vakwerk en bakstenen dateert uit de 18de eeuw.
Deze imposante zandstenen puinhoeve dateert uit 1725. Het heeft stallen onder een hooizolder naast een grote woning.
Vaste ferme en quadrilatère du 18è.
Cet ensemble date de la fin du 17è siècle. Il se remarque par ses volumes et surtout par son bel état de conservation.
Deze 18de-eeuwse boerderij heeft een vakwerkhuis en schuur behouden.
Deze prachtige omheinde 17de-eeuwse boerderij, in zandsteenpuin, werd in 1760 in baksteen herbouwd onder abt Jacques Lovegné (1759-1778).
Vroeger was het eigendom van de abdij van Val-Dieu.
Dit boerenerf is in de drie vleugels tegenover de binnenplaats geplaatst. Ze dateren uit de 17e eeuw.
Deze kleine zandstenen puinhoeve dateert uit de 18e eeuw.
De voorgevel op het oosten is vakwerk en baksteen en gebouwd op een hoge puinbasis.
Deze boerderij, waarvan de noordgevel is gemaakt van zandsteenpuin en waarvan sommige elementen zijn omlijst met kalksteen, dateert uit 1649.
Deze oude boerderij, bestaande uit een imposante reeks gebouwen uit de 17e en 18e eeuw, is onlangs gerestaureerd.
Cette ferme date de 1768.
Deze kleine boerderij van baksteen en kalksteen op een zandstenen puinbodem dateert uit 1707.
Deze boerderij van baksteen en kalksteen, loodrecht op de weg, met een huis dat werd uitgebreid in het midden van de 18de eeuw, werd in de 19de eeuw een niveau verhoogd.
Deze zandstenen puinhoeve met stallen en hooizolder dateert uit het einde van de 18de eeuw.
Maison datant de 1779
Dit huis in baksteen en kalksteen, in Maaslandse stijl, voorafgegaan door een kleine tuin, dateert uit 1733.
Het is gebouwd vanuit een oudere constructie.
Dit gebouw van zandsteenpuin dateert uit de 17de eeuw.
Deze molen heet "Tise le Moulin". Het werd in 1354 door Renard de Bombaye afgestaan aan de abdij.
Het is nog steeds actief.
Langs het aanbodbereik is het huidige gebouw herbouwd met puinsteen.
Deze dubbele woning met tuintje is gebouwd rond 1775. Het metselwerk van baksteen is gemaakt van zandsteenpuin.
Deze belangrijke bakstenen constructie op een puinbasis, teruggetrokken van de Rue de la Station, dateert uit de jaren 1720 (vintage). Het werd aan het einde van de 18e eeuw verbouwd.
De binnengevels van deze wijk ten westen van het klooster en ten noorden van de binnentuin dateren uit het einde van de 17de eeuw,
Dit gebouw, ook wel Logis des hosts of "het kasteel" genoemd, werd in 1739 gebouwd onder de abdij van Jean Dubois (1711-1749), wiens armen de zuidelijke gevel sieren.
Maison aux nombreux détails néo-classiques, dont un corps central à 5 travées, ancienne dépendance de l'Abbaye de Val-Dieu (18è).
Le chêne séculaire a été classé en 1953.