Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.
Moreels signale la présence des 3 menhirs pour la première fois. Ils sont couchés.
Une fouille est menée par Alfred de Loë sous l’égide des Musées royaux du Cinquantenaire de Bruxelles. On y relève que 2 pierres sont brisées en deux mais on découvre également des fragments d’ossements humains, des silex taillés et une pointe de flèche.
Monsieur Moureaux, instituteur à Hotton rachète une des pierres au cultivateur pour laplacer dans son jardin.
L’institut archéologique du Luxembourg rachete la parcelle de 5 m sur 5 m, contenant les menhirs et une bande-sentier reliant le site à la route.
Monsieur Moureaux ramène la pierre sur son terrain d’origine. Il dirige les opérations de redressement. Les menhirs sont relevés et redressés sur des fondations maçonnées. Le menhir central est réparé.
Le menhir central est retrouvé couché.
Les 2 autres pierres sont retrouvées sur le sol soit à cause de vandalisme, soit par accident. Le Service technique de la Province de Luxembourg, propriétaire de l’Institut archéologique redresse les pierres en modifiant quelque peu la disposition du men
La Direction de l’Archéologie de la Région wallonne mène sur le site une fouille approfondie. Divers indices (comme les pendages de l’interface entre le sol en place et les couches de remblai) mis en évidence par l’intervention permettent d’envisager que
Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.
Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.
Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.
Het gewicht van deze steen is ongeveer 6,5 ton.
Deze menhir werd bijgewerkt tijdens opgravingen in 1999.
Dit kasteel van baksteen en hardsteen werd in 1908 gebouwd voor baron en barones Ignace de Viron.
Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.
Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.
Deze opmerkelijke kerk in baksteen en steen in neogotische stijl werd gebouwd in 1861.
Deze kerk in klassieke stijl van baksteen en blauwe steen werd in 1874 gebouwd in plaats van een ouder gebouw.
Deze romaanse kerk dateert uit 1050. De 3 beuken eindigen in een halfrond koor geflankeerd door een gotische kapel (16de) en de sacristie (20de).
Dit blok pudding vormt vaag een bed.
Hij is de oorsprong van een legende die de ontmoeting van een molenaar met de duivel vertelt.
Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.
Monument dédié aux morts des deux guerres mondiales.
Il est construit en poudingue local, matériau naturel, comme les pierres mégaltihiques, qui combine le grès, le quartzite et le silex.
Museum dat het dagelijkse leven en de begrafenispraktijken van de neolithische verenigingen van veehouders, megalithenbouwers in West-Europa illustreert.
Dit lange blok van opgerichte en gebleekte puddingsteen wordt ook wel "Pierre des Ancêtres" of "Witte Menhir" genoemd, op de top van de heuvel die het landschap domineert.
Ooit gelegen in een open landschap maar nu bedekt met vegetatie, was dit grote blok dat uit een bank van puddingsteen tevoorschijn kwam, een oriëntatiepunt bij uitstek.
Een picknicktafel bij de dolmen van North Wéris, aan de overkant van de weg.