Deze kerk in kalksteenpuin werd in 1837 gebouwd naar de plannen van architect Bauchet uit Briey. Het werd vergroot - transept, koor en sacristie - in 1896 volgens plannen van Lanternier, een architect uit Nancy.
De parochie is afhankelijk van de kerk van Musson. De aanbidding vindt plaats in de kasteelkapel van M. Maillard de la Martinière.
Omdat de kapel te krap werd, werd de nieuwe kerk op zijn plaats gebouwd.
De kerk werd vergroot en doorboord ter hoogte van het koor, de sacristie en het transept volgens plannen van Lanternier de Nancy en aannemer Henri Boutin uit Gorcy.
Deze neoklassieke kerk werd gebouwd in 1842. De toren zelf dateert uit 1880.
Deze kerk in neoklassieke of Empire-stijl (zoals de Grieks-Romeinse tempels, typisch met hun zuilen en hun driehoekige timpaan) dateert uit 1834.
Deze neoromaanse kerk met drie beuken werd in 1954 na de Tweede Wereldoorlog volledig herbouwd volgens de plannen van Léon Lamy d’Arlon.
Deze kerk in neogotische stijl met 3 beuken werd tussen 1905 en 1907 gebouwd naar de plannen van de architecten Van de Wijngaert en Rodesch in plaats van een ouder gebouw.
Deze kerk in neoromaanse stijl met één schip, werd in 1894 gebouwd naar de plannen van architect Van de Wyngaert. In 1909 vond een evolutie plaats op de plannen van de architect Henriquet.
Deze kerk werd tussen de 11e en 13e eeuw herbouwd in plaats van een ouder (9e eeuw) gebouw dat was afgebrand.
Neoromaans gebouw met drie beuken gebouwd tussen 1862 en 1867.
Het werd gebouwd op de plaats van een ouder heiligdom uit de 17e eeuw.
Deze parochiekerk in neoklassieke stijl werd in 1834 herbouwd volgens de plannen van architect Würth, nadat een brand het dorp op 21 mei 1826 verwoestte. De oude kerk dateert uit de 16e of 17e eeuw.
Deze kerk werd gebouwd tussen 1862 en 1867.
Het draagt nog steeds de littekens van de Eerste Wereldoorlog. De door vuur roodgekleurde buitenmuren zijn nog steeds zichtbare getuigen.
Dit museum onder leiding van Jean-Claude Noben vertelt de geschiedenis van de mijnbouw en metallurgie in de regio Lotharingen, die 100 jaar lang van welvaart genoot dankzij de productie van gietijzer.
Een houten loopbrug, ter vervanging van de oude spoorbrug die ooit Gorcy met Signeulx verbond.
Deze picknicktafel bevindt zich op de oude spoorlijn tussen Signeulx en Gorcy. We brengen hulde aan de kleine hut van Emile Gillard en Fernand Depiesse die een kleine vriendelijke stop langs de route bood.
Een kleine opmars van de vlonders om het moeras te observeren.
Dit privé-natuurreservaat strekt zich uit over de stad Musson en de Franse stad Gorcy.
Het werd in 1968 opgericht als onderdeel van het beschermingsprogramma voor kiekendief. Het heeft een oppervlakte van 41 ha.