Een gietijzeren brandkraan op een kalkstenen sokkel uit het einde van de 19e eeuw, omgeven door kastanjebomen.

Een picknicktafel niet ver van de Ourthe, op de weg die leidt naar de lus van Ham.

Deze langgerekte constructie in kalksteenpuin dateert uit de 17de eeuw, waarschijnlijk een boerderij die nu een woonhuis is geworden.

Ook wel het Ardennenoffensief Overblijfselen Museum genoemd. Het is het resultaat van een gepassioneerde zoektocht begonnen in 1984 en presenteert duizenden overblijfselen van de Slag om de Ardennen die in de regio zijn gevonden.

Dit is de grot van de laatste sottais (dwerg) of gat van de Faux Monnayeurs.
Banneway Creek stort zich erin.

Dit voor speleologie geschikte chantoir, 440 m lang en 65 m diep, werd in 1899 al genoemd in een boek van Rahir.
In 1967 werd een nieuw onderdeel gevonden.

Grotte dans laquelle s’engouffre le Ruisseau du Fond des Pipires.
Il s’agit d’une vaste dépression boisée avec une cascade de 10 m.

Deze kapel gewijd aan Notre-Dame de Bon Secours dateert uit 1708 en bevindt zich op een site die is geclassificeerd in 1963.
Het wordt begrensd door twee eerbiedwaardige lindebomen.

Het is een plaats waar lokale magistraten recht spraken. Deze plaats van justitie werd al in de 11de eeuw gemeld.

Dit kruis uit 1720 staat op de legendarische ontmoetingsplaats tussen Sint-Hubertus en het hert met het kruis.

Dit imposante gebouw in wit geschilderde bakstenen, op een zandstenen sokkel, in neogotische stijl, werd gebouwd in opdracht van baron Van der Straten. Het is gelegen in een park.

Chapelle datant de 1834. Elle a été construite à la place d’une chapelle plus ancienne qui avait été ravagée par le feu en 1781.
Elle contient un cénotaphe (tombeau élevé à la mémoire d’un mort et qu

Een houten kruis waarvan de bronzen Christus wordt bekroond door een stuk gebogen hout (gebogen door het hout te bevochtigen).

Deze kapel in neoromaanse stijl werd gebouwd naar de plannen van architect Pierre Langerock op de plaats van een andere kapel uit de 12de eeuw.

Dit imposante en langgerekte gebouw in grijs puin is nu bestemd voor residentiële seminaries. Het was oorspronkelijk een schenking aan de monniken van Saint-Hubert door graaf Henri de la Roche, eigenaar van het uitgestrekte bos van Freyr in 1153.

Deze calvarie uit 1734 is opgenomen in de zijgevel van een kapel die Christus, de Maagd en Sint-Jan voorstelt.
Het is sinds 1991 geclassificeerd als monument.