Dit gebouw in gotische stijl wordt ook wel de Kathedraal van de Velden genoemd en werd gebouwd in de 14de. Het is sinds 1840 geklasseerd als historisch monument. Sinds de 12de vindt er elke 16 juli een bedevaart plaats, zelfs vóór de bouw ervan.

Deze neoklassieke kerk werd gebouwd in 1842. De toren zelf dateert uit 1880.

Deze kerk dateert uit de 17de eeuw. Het meubilair werd in de 18de eeuw gemaakt in de werkplaatsen van Orval.

Deze neo-klassieke bakstenen kerk met drie beuken werd gebouwd in 1870. Ze werd gerestaureerd in 1906 en 1952. Onder het oude regime maakte ze deel uit van het domein van de Abdij van Orval.

Deze zeer oude mononefkerk met 5 traveeën werd herbouwd volgens de plannen van architect R. Vanhoutte nadat ze zwaar beschadigd was geraakt tijdens de 2de wereldoorlog. Zijn roodkoperen haan is verguld met bladgoud.

Kerk in neoklassieke stijl, gebouwd in 1842, typisch voor de 1e helft van de 19de eeuw.
Zijn toren is twee klokken. Een vintage Pierre de France is verzegeld boven de ommuurde deur van de oude sacris

Deze kerk in kalksteenpuin werd in 1837 gebouwd naar de plannen van architect Bauchet uit Briey. Het werd vergroot - transept, koor en sacristie - in 1896 volgens plannen van Lanternier, een architect uit Nancy.

Deze kerk in neoklassieke of Empire-stijl (zoals de Grieks-Romeinse tempels, typisch met hun zuilen en hun driehoekige timpaan) dateert uit 1834.

Deze neoromaanse kerk met drie beuken werd in 1954 na de Tweede Wereldoorlog volledig herbouwd volgens de plannen van Léon Lamy d’Arlon.

Deze kerk in neogotische stijl met 3 beuken werd tussen 1905 en 1907 gebouwd naar de plannen van de architecten Van de Wijngaert en Rodesch in plaats van een ouder gebouw.

Deze kerk in neoromaanse stijl met één schip, werd in 1894 gebouwd naar de plannen van architect Van de Wyngaert. In 1909 vond een evolutie plaats op de plannen van de architect Henriquet.

Deze kerk is gebouwd in 1721.

Deze neoromaanse kerk is gewijd aan Saint-Martin de Tours, in 1948 herbouwd door de architect Joseph Remy d’Arlon.

Neoromaans gebouw met drie beuken gebouwd tussen 1862 en 1867.
Het werd gebouwd op de plaats van een ouder heiligdom uit de 17e eeuw.

Deze rechthoekige neoklassieke kerk, typerend voor de meeste Gaume-dorpen, werd gebouwd in 1842.
Het bevat een kruisweg van de schilder Biloque Poncin de Chantemelle.

Deze kerk, gebouwd in 1860, stelde parochianen in staat om de mis in Rouvroy, de plaats die vaak onder water stond, te vermijden.

Deze parochiekerk in neoklassieke stijl werd in 1834 herbouwd volgens de plannen van architect Würth, nadat een brand het dorp op 21 mei 1826 verwoestte. De oude kerk dateert uit de 16e of 17e eeuw.

Deze romaanse kerk dateert uit de 10e eeuw. De belangrijkste kenmerken zijn de toren zonder klokkentoren met uitzicht op het dorp en een begraafplaats met uitzicht op het platteland van Gaumaise.

Deze kerk werd gebouwd tussen 1853 en 1856, met de bijdrage van abbé Denis. Deze laatste maakte deel uit van het leger van Napoleon III tijdens de Krimoorlog, die de orthodoxe stijl beïnvloedde, gekenmerkt door een koepel.

Deze kerk werd gebouwd tussen 1862 en 1867.
Het draagt ​​nog steeds de littekens van de Eerste Wereldoorlog. De door vuur roodgekleurde buitenmuren zijn nog steeds zichtbare getuigen.