Dit kruis in volle eik, gelegen op de samenkomst van de N672 komende van Jalhay met de N68 Eupen - Malmedy draagt een gebeeldhouwde houten Christus van 2 m hoog. Het wordt ook wel het Herdenkingskruis genoemd. Het heeft een totale hoogte van 5,50 m.
De conische betonnen voet is versierd met drie stevige symbolische pinnen aan de voet waarin het kruis is verzegeld.
Aan elke kant een laag reliëf, gehuisvest in een doorlopend gedeelte van een in kalksteen uitgehouwen muur uit de Franse Moezel, die doet denken aan de twee oude constructies die van de klompenmaker verdwenen waren.
Linkerkant: de eerste houten hut uit 1875
Rechterkant: de recentere herberg uit 1877.
Het gedeelte van de muur dat de lage reliëfs ondersteunt, is onregelmatig en ongetwijfeld gewenst om de primitieve constructie van de klompenmaker François te herinneren.
Tijdens de bouw komt er een vreemde op de deur van de hut naast de slaapplaats schrijven: "Mijn God, als ik je beledigd heb, vergeef me" en hij plaatst op de drempel een prachtig houten kruisbeeld. Deze Christus, aangebracht op de gevel, gaf zijn naam aan het gebouw: de Auberge de la Belle Croix.
Op de verticale staander van het kruis, aan de voet van Christus, opschrift van de mysterieuze donor uit 1877:
Mijn God, vergeef me als ik je beledigd heb.
Het Maison du Sabotier is gebouwd op de plaats van het kruis. Na een ongewone gebeurtenis wordt het dan de Auberge de la Belle Croix.
Lors de l’operation Stösser, le carrefour de la belle-croix était désigné comme point de rassemblement pour les parachutistes allemands. Cette opération est rapidmeent tombé à l’echec.
Het huidige kruis is geplaatst en gezegend. Het is het werk van de kunstenaar Léon Mennicken de Raeren, die er 5 jaar over deed om het lichaam van Christus uit te hakken in een blok eikenhout van 2 meter lang. Dit is het hoogtepunt van zijn carrière.
Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.
Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.
Dit lange boerenpad van bijna 6 km strekt zich uit van Brochepierre, ter hoogte van de bronnen van Noir Ru in het westen en Porfays in het oosten.
Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.
Deze terminal draagt de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.
Het is gelegen op een oude grens tussen België en Pruisen, gecreëerd door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen Pruisen en Nederland.
Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.
Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.
Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.
Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.
Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.
Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.
Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.
Deze kolom werd in 1566 opgericht om als maatstaf voor de fagn te dienen.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.
Dit deel van het Hertogenwald ligt ten oosten van de Fossé d’Eupen, tussen La Robinette in het noorden en de Chemin de Porfays in het zuiden.
In het Nederlands werd de "Wilgfontein" ooit gebruikt om de kuddes van de inwoners van Jalhay te drenken. Het is gelegen in de Fagne Leveau, aan de bron van de Ruisseau de Pièce è Trô, een zijrivier van de Gileppe.
Deze bron ligt ten zuidoosten van Brochepierre en is al eeuwen bekend.
Volgens J. Feller, auteur van "Toponymie van de stad Jalhay" zou zijn naam Fontein op de brandstapel kunnen betekenen, ongetwijfeld eerder aangegeven door een wegwijzer.
Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.
Dit uitgestrekte moeras strekt zich uit van Baraque Michel tot aan de bronnen van de Sawe.
Het maakt deel uit van de gemeente Jalhay en sinds 1957 deel uit van het natuurreservaat van de Hoge Venen.
Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.
Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.
Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.
Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.
Deze bronzen plaquette verzegeld in een blok kwartsiet werd in 1946 opgericht ter nagedachtenis aan deze RAF-pilotensergeant die op 30 mei 1943 viel.
Dit blok kwartsiet werd in 1928 opgericht ter nagedachtenis aan Joseph Parotte, die op 6 december 1925 in de Venen in de sneeuw van uitputting stierf.
Dit is een zeer belangrijke oude communicatieas in de Romeinse tijd die Maastricht met Koblenz verbond. De authentieke naam zou Via Transuerisca zijn en niet Mansuerisca zoals aangegeven, wat een secundaire weg zou zijn.
Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.
Deze brug kijkt uit over de Fossé d’Eupen ter hoogte van de bosweg van Porfays, vanaf de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy, ten zuiden van Drossart.
Deze N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy-brug overspant de Noir Ru ten oosten van de Fagne Leveau.
Deze brug bevindt zich op de Noir Ru, ter hoogte van het bospad dat langs de Gileppe-vallei loopt tussen Drossart en het meer. Het is ongeveer 500 m stroomafwaarts dat deze stroom wordt vergezeld door de Gileppe, komende van Drossart.
Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.
De Gileppe, die het stuwmeer van de dam grotendeels voedt, ontspringt niet ver van de brug van Genêtre, waaronder de Fossé d’Eupen stroomt. Het voegt zich bij de Black Ru ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Black Bridge.
Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.
Deze afvoer werd in de 18de eeuw gegraven voor industriëlen uit Eupe, om water uit een deel van het stroomgebied van de Gileppe naar de Soor te brengen.
Deze zijrivier van de Gileppe ontspringt aan de noordpunt van Brochepierre en komt ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Zwarte Brug samen met de Gileppe.
Kleine zijrivier van de Gileppe.
De bron is afkomstig van de Wèyais en vervolgt zijn weg door La Bourgeoise tot aan de samenvloeiing met de Ruisseau de Bolimpont, waarna ze allebei de Ruisseau de Dison worden.
Het is gelegen in de Grande Fagne, vlakbij de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).
Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.
Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.