Ensemble clôturé des 17è et 18è, en moellons de grès, briques et calcaire, disposant ses bâtiments agricoles autour d'une cour pavée ouverte au Sud-Ouest par un portail, enserré entre deux hauts murs de clôture, sous teûtê d'ardoises et piqué d'épis de faîtage.
Arc à crossettes bardé de deux ancres en Y et montants protégés de chasse roues.
A l'ouest, habitation du censier modifiée en façade principale au cours de la 2ème moitié du 18è. Sur soubassement en moellons assisés, élévation de deux niveaux de cinq travées limitées à gauche par des besaces d'angle.
Porte à linteau droit sous imposte à oculus déchargé et au chambranle à méplats.
Baies principalement à meneau, à linteau, pour la plupart déchargé et montants monolithes, pourvus de gonds; deux malheureusement modifiées récemment. Barreaux de protection à l'étage. Corniche profilée en quart-de-rond sous bandeau continu.
Sur haute base, façade arrière probablement de la 1ère moitié du 17è, ajourée de nombreuses baies chaînées, pourvues de barreaux. Battées et gonds de contrevent.
A gauche, couture entre les deux dernières travées. Ancres en Y.
Mur-pignon sud essenté en partie de zinc, percé récemment et accosté d'une construction basse sous appentis ardoisé et éclairé de petites baies à linteau droit sur piédroits à queue médiane. Quelques pierres d'angle. Au nord, mur-pignon ouvert.
Bâtière de tuiles à coyaux, à petites croupes, interrompue d'une lucarne à fronton triangulaire et terminé d'une girouette découpée de 1787 et des initiales A I L.
A l'angle nord-ouest, chartil sous ancien fenil, aujourd'hui transformé, ouvert d'une porte à arc fortement surbaissé à claveaux alternant un-sur-deux, sur montants harpés.
Au nord, étable ouverte d'une porte à linteau droit sur montant droit harpé et ajourée d'une petite fenêtre au linteau déchargé. A droite, grange jadis accessible par une porte charretière à arc cintré, déchargé, sur montants harpés et flanqués de chasse-roues. Niche récente.
Aile est abritant des étables sous fenil ouvertes de deux portes au linteau déprimé, un déchargé, sur piédroits à harpe médiane. Quelques arcs de décharge. Gerbières aux montants à harpe médiane, fermées de contrevents. Boulins. Bâtière de tuiles. Mur pignon Sud aveugle. Façade arrière remaniée.
Source : Patrimoine Monumental de Belgique
Classé depuis 1979, ce vaste ensemble de bâtiments traditionnels en pierre bleue, a été érigé, pour la plupart d’entre eux, au deuxième quart du 18è siècle. Il s’articule autour de deux cours carrées.
Dit stenen en kalkstenen complex met refterijen, kapel, begraafplaats, brouwerij, binnenplaats, tuin en ommuring werd in 1624 opgericht door Jean de Berlo, heer van Bolland.
Dit gebouw werd in de 18de en 20de eeuw grotendeels getransformeerd. Het is momenteel verdeeld in twee woningen. Het was ooit volledig gemaakt van zandsteenpuin.
Dit huis van baksteen en kalksteen met een smalle gevel heeft een opmerkelijke ingang met 6 treden omzoomd door lage muren versierd met gestileerde bloemmotieven. Het dateert uit de 18de eeuw.
Dit klooster is nu een rusthuis geworden.
Dit versterkte ensemble in Maaslandse stijl in steenkool- en kalksteenpuin dateert uit de 17de eeuw. De 2 torens hebben een piek en een windwijzer aan de bovenkant. De entree bestaat uit een portiektoren.
Deze boerderij van baksteen en kalksteen op een hoge sokkel van zandsteenpuin dateert uit de 2de helft van de 18de eeuw.
Deze imposante geïsoleerde boerderij in baksteen en kalksteen met een gevel in Lodewijk XIII-stijl, dateert uit de 1ste helft van de 18de eeuw.
Cette construction en briques et en calcaire date de la fin du 17è ou du début du 18è siècle.
Dit complex dateert uit de 19de en 20de eeuw, op de plaats van een 16e-eeuws kasteel (herbouwd in de 18de eeuw) waarvan de twee torens naast de bakstenen en kalkstenen boerderij bewaard zijn gebleven.
Bâtisse servant aux réceptions, mariages et la Justice de Paix y est installée.
Bolland was vóór de fusie met Herve in 1977 een gemeente op zich.
Zijn stadhuis is nog steeds zichtbaar Place du Wirhet.
De kleine geplaveide straat die het kruist, beslaat de Ruisseau de Bolland.
Cette petite maison mitoyenne en briques blanchies et colombage a été classée le 5 mars 1986 comme monument.
Cette maison à la façade en briques et calcaire date de la 2ème moitié du 18è siècle.
Cette maison en briques et en calcaire, qui donna son nom à la rue, date de la 2è moitié du 18è siècle.
Dit smalle huis van baksteen en kalksteen. De nis aan de bovendorpel van de deur is gedateerd 1729.
Dit huis van baksteen en kalksteen staat op 3 niveaus op een kalkstenen basis. Het heeft een lateideur met een vintage schild uit 1720.
Dit kalkstenen huis met 3 traveeën op 3 niveaus dateert uit 1736.
Dit bakstenen huis op een zandstenen puinbodem verheft zich op 2 niveaus met 3 traveeën. Het werd gebouwd in de tweede helft van de 18e eeuw. De ramen zijn omlijst met kalksteen.
Cette habitation en briques et en calcaire sur soubassement de moellons de grès a été bâtie en 1739.
Classé depuis 1979, ce vaste ensemble de bâtiments traditionnels en pierre bleue, a été érigé, pour la plupart d’entre eux, au deuxième quart du 18è siècle. Il s’articule autour de deux cours carrées.
Dit stenen en kalkstenen complex met refterijen, kapel, begraafplaats, brouwerij, binnenplaats, tuin en ommuring werd in 1624 opgericht door Jean de Berlo, heer van Bolland.
Dit huis van baksteen en kalksteen met een smalle gevel heeft een opmerkelijke ingang met 6 treden omzoomd door lage muren versierd met gestileerde bloemmotieven. Het dateert uit de 18de eeuw.
De geklasseerde kapel is in Lodewijk XIV-stijl (1707).
Het hoofdaltaar wordt bekroond door het wapen van de Lannoy, een van de laatste heren van Bolland.
Deze constructie in zandsteenpuin, baksteen en kalksteen, in een omhulsel beschermd door een rooster, dateert uit de 17e eeuw. Het werd gerestaureerd in 1896.
Cette chapelle baroque en briques et en calcaire fut édifiée en 1752 grâce aux dons des familles Hauregard-
Desouroux et Henrar-Defechereux.
Cette chapelle a été construite en 1928.
Dit kasteel dateert uit de 13e eeuw en staat sinds 27 september 1972 op de monumentenlijst.
Verschillende adellijke families zijn daar van de 13e tot de 19e eeuw geslaagd.
Tegenwoordig wordt het bezet door Baron Adolphe de Royer de Dour de Fraula.
Croix érigée en mémoire de Joseph Corman et de Jean Ponte, tués au combat durant la seconde guerre mondiale le 8/9/1944.
Dit ijzeren kruis op een kalkstenen sokkel dateert uit de 19e eeuw. Het bevat in een patroon een gebed tot de doden van 4 mei 1789.
Langs de weg, aan de voet van de heg, staat dit kruis van occis, geveltop in kalksteen.
Het is gegraveerd met de initialen IHS op een hart met drie spijkers.
Dit hardstenen kruis is een uitnodiging om voor de doden te bidden.
Dit zwart geschilderde smeedijzeren kruis is gezet in een gemetselde basis van gebogen breukstenen.
Cette croix en pierre de taille porte l'inscription gravée : "Je vous salue, O mon unique espoir".
Dit kruis is gemaakt van gelakt hout met een Christus in gietijzer.
Een wit geschilderd smeedijzeren kruis op een stenen sokkel.
Cette église construite au 17è siècle a été classée en 1934. Il subsiste une tour massive datant du 13è.
Dit gebouw werd gebouwd tussen 1714 en 1717, gefinancierd door de heren van Bolland, de pastoor en zijn inwoners, op het plan van een Latijns kruis met een schip.
Dit versterkte ensemble in Maaslandse stijl in steenkool- en kalksteenpuin dateert uit de 17de eeuw. De 2 torens hebben een piek en een windwijzer aan de bovenkant. De entree bestaat uit een portiektoren.
Deze boerderij van baksteen en kalksteen op een hoge sokkel van zandsteenpuin dateert uit de 2de helft van de 18de eeuw.
Deze imposante geïsoleerde boerderij in baksteen en kalksteen met een gevel in Lodewijk XIII-stijl, dateert uit de 1ste helft van de 18de eeuw.
Dit complex dateert uit de 19de en 20de eeuw, op de plaats van een 16e-eeuws kasteel (herbouwd in de 18de eeuw) waarvan de twee torens naast de bakstenen en kalkstenen boerderij bewaard zijn gebleven.
Bâtisse servant aux réceptions, mariages et la Justice de Paix y est installée.
Een monument in de vorm van een opengeslagen boek als eerbetoon aan de Herviaanse helden van de twee wereldoorlogen.
Bolland was vóór de fusie met Herve in 1977 een gemeente op zich.
Zijn stadhuis is nog steeds zichtbaar Place du Wirhet.
De kleine geplaveide straat die het kruist, beslaat de Ruisseau de Bolland.
Naast de verschillende informatie waarmee u de regio kunt ontdekken, in de vorm van brochures, folders, een interactieve terminal en kaarten, heeft het VVV-kantoor ook een multimediaprojectieruimte.
Cette petite maison mitoyenne en briques blanchies et colombage a été classée le 5 mars 1986 comme monument.
Cette maison à la façade en briques et calcaire date de la 2ème moitié du 18è siècle.
Dit smalle huis van baksteen en kalksteen. De nis aan de bovendorpel van de deur is gedateerd 1729.
Dit huis van baksteen en kalksteen staat op 3 niveaus op een kalkstenen basis. Het heeft een lateideur met een vintage schild uit 1720.
Dit kalkstenen huis met 3 traveeën op 3 niveaus dateert uit 1736.
Dit bakstenen huis op een zandstenen puinbodem verheft zich op 2 niveaus met 3 traveeën. Het werd gebouwd in de tweede helft van de 18e eeuw. De ramen zijn omlijst met kalksteen.
Cette habitation en briques et en calcaire sur soubassement de moellons de grès a été bâtie en 1739.
Deze beek die oprijst bij Herve en uitmondt in de Berwinne in Dalhem volgt een koers van 13,5 kilometer.
Ce ruisseau prend sa source non loin de la ferme de Bergehaye près de Mortroux pour rejoindre le ruisseau de Laiwisse pour ensemble rejoindre le Bolland à Dalhem.