Dit imposante herenhuis omgeven door een binnenplaats met hoge muren doorboord met een porte-cochere. Een duiventil kijkt erop uit.
In 1711 verhuisde Jean-Charles de Hugo na zijn huwelijk naar Bellefontaine. Hij is de zoon van een feodale officier van de Seigneurie de Florenville.
Jean-Charles de Hugo verhuisde na zijn huwelijk naar Bellefontaine. Hij is de zoon van een feodale officier van de Seigneurie de Florenville.
Jean-Charles de Hugo, die een feodale officier van de heerlijkheden van Bologna, Sainte-Marie en Villemont was geworden, liet het huis bouwen.
Jean-Charles de Hugo wordt geridderd door keizer Karel VI.
Jean-Charles de Hugo sterft en wordt begraven in de kerk van Tintigny.
Het huis wordt verkocht aan de familie Avelaing.
De familie Avelaing verkocht op haar beurt aan Henri Maîtrejean.
De gemeente Bellefontaine wordt eigenaar en vestigt er haar gemeentehuis.
Bellefontaine wordt samengevoegd met Tintigny. Het huis wordt een school.
Ook wel het Manoir de Villers-devant-Orval genoemd, deze groep gebouwen rond een binnenplaats dateert uit 1595.
Dit atypische Franse stenen gebouw was oorspronkelijk het washuis van Izel. Hij behoorde toen tot de harmonie van Caecilia.
Ancien fourneau du 17è.
En 1633, Henry le Comte est propriétaire du fourneau et de la forge de Buzenol-Montauban.
Dit station lag aan de oude spoorlijn 155 die Marbehan via Virton met Ecouviez (F) verbond.
Het werd in 1938 buiten dienst gesteld. De verwijdering van de lijn volgde ruim tien jaar later, in 1951.
Bajoc kalkstenen stadhuis gebouwd in 1859.
Het is versierd met een veranda met een dubbele trap en een balustrade.
Aan deze veranda is een monument voor de doden van de twee oorlogen bevestigd.
Dit rechthoekige gebouw met verschillende schietgaten wordt ook wel "La Poivrière" genoemd en maakte deel uit van een bewakings- en versterkingslijn die Lodewijk XIV langs de Semois had opgericht.
Vierkant gebouw (eind 19de eeuw) aan één zijde open met een vierzijdig dak.
2 drinkbakken voor buiten bevinden zich aan de zijkant van het gebouw.
Het is een imposant smeedijzeren kruis.
Petite chapelle à l’orée du bois en souvenir des victimes de l’épidémie de peste de 1636. Elle fait l’objet d’un culte à la Vierge, consolatrice des affligés.
2 maisons habitées subsistent à Saint-Vi
Deze Frans-Duitse begraafplaats werd in mei 1917 door de Duitsers aangelegd. Er wonen 527 Franse soldaten en 298 Duitse soldaten.
Dit houten kruis heeft een hoogte van 3 meter en is inclusief een gietijzeren Christus.
Dit stenen kruis wordt ook wel Kruis Moufan genoemd. Het is gelegen in Maidgibois en omgeven door 7 opmerkelijke sparren (oorspronkelijk 8).
Kerk in neoklassieke stijl, gebouwd in 1842, typisch voor de 1e helft van de 19de eeuw.
Zijn toren is twee klokken. Een vintage Pierre de France is verzegeld boven de ommuurde deur van de oude sacris
Een 19de-eeuwse neoklassieke kerk.
Het wordt gekenmerkt door 2 zijaltaren in barokstijl (13de), eikenhouten kraampjes (13de), een houten beeld van Sint-Donatus (17de) en een schilderij van broeder Abraham Gilson d’Orval.
Eglise dédiée à Saint-Roch construite sur bas d’une ancienne chapelle du début du 16è.
A l’intérieur, on peut y trouver des statues en bois dont Sainte Scholastique, Saint Etienne et Saint Raymond.
Dit monumentale en gesloten gebouw in Sinemurische steen (een laag uit het Onder Jura) wordt bekroond door een tweezijdig dak.
Het dateert uit 1873.
Vierkant gebouw (eind 19de eeuw) aan één zijde open met een vierzijdig dak.
2 drinkbakken voor buiten bevinden zich aan de zijkant van het gebouw.
Vierkant gebouw aan het einde van de 19de eeuw, aan één zijde open met een vierzijdig dak. Om het gewicht van het frame te verminderen, vormen de muren een terugkeer.
Een picknicktafel ten oosten van het dorp, bij de ingang van het bos.
Een picknicktafel naast de militaire begraafplaats van Radan.