Cette potale date de 1756.
Il faut signaler une curieuse potale de 1756, si l’on peut ainsi dénommer le remarquable petit monument situé à un carrefour entre le Mont et le centre de la localité. Il s’agit d’une niche ouvragée en pierre, accostée à une haie, et dont la place rationnelle semble être à l’intérieur de quelque église. Sur un socle octogonal, dont elle est séparée par une série d’élégantes moulures, se dresse une niche rappelant trait pour trait une théothèque ; des restes d’emplombage et des bouts de fer à la place des charnières et de la serrure dénotent une solide clôture qui a disparu ; au fond de la niche, un trou rond, percé comme à l’emporte-pièce ; à gauche, une ouverture plutôt carrée, mais à angles arrondis, comme pour y passer la main. Les parois extérieures sont finement sculptées ; à droite, deux personnages debout, dans une attitude presque hiératique, forment cadre pour une scène à deux personnages; derrière le personnage de droite, un autre, plus petit, et comme accroupi.
Sur la face de gauche, sous l’ouverture à forme allongée, une autre scène à deux personnages de moindres proportions. Au-dessus de la niche, un très joli fronton à nervures en coquille surmonte le cintre.
Le socle porte des armoiries en bas-relief plus récentes que la niche : sous les lambrequins un écu porte un lion et, un bureté de trois pièces (1). Ce blason surmonte un cartouche rectangulaire avec l’inscription : Daniel Herman. Jeune homme. C’est le même nom que nous retrouvons sur le socle du crucifix placé au pied du Tilleul des Lognards.
L’inscription « Daniel Herman/jeune homme » nous fait connaître un (ou le) dédicataire du monument. Comment possède-t-il ces armoiries, qui ne paraissent pas être les siennes ? On ne sait. Le même personnage a, en 1771, dédicacé, ou re-dédicacé, la croix du Tilleul des Lognards, qui encore une fois, était antérieure à son intervention. Sommes-nous en présence d’un opportuniste qui se montrait généreux à bon compte en réutilisant, à son profit, des monuments déjà existants ? Quoi qu’il en soit, on ne peut absolument pas admettre la date des environs de 1770 pour la potale de Mont, Elle est antérieure d’au moins un siècle et demi.
(Croix et potales).
Source :
(Extrait de « Histoire de l’ancienne seigneurie et commune d’Aywaille – tome II – Docteur L. Thiry).
Potale de 19è sur tronc du tilleul.
Christ en croix.
Christus aan het kruis in de buurt van de brandkraan.
Deze Christus aan het kruis op een kalkstenen sokkel en gedenkstenen herdenkt de dood van leraren en leerlingen tijdens de oorlog.
Een kruis opgericht in een klein monument en in de buurt waar eeuwenoude beukenbomen zijn geplant. Het dateert uit 1880.
Deze kalkstenen potale heeft een ijzeren kruis uit het midden van de 19de eeuw. De inscriptie die het bevat is: "S. M. DEDIEU PRIEZ POUR NOUS, NOUS QUI AVONS RECOURS A VOUS 18A V M"
Een Christus aan het kruis aan de voet van een beuk.
Dit kalkstenen kruis van occis, opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Chevron, die stierf op 23-jarige leeftijd, dateert uit 1850.
Croix de style baroque datant de 1788, située à l'ombre d'un vieux tilleul.
Elle repose sur une base récente en moellons.
Deze pot hoog in kalksteen dateert uit het midden van de 19e.
Cette croix en calcaire date du 16è siècle.
Croix en fer de style baroque datant de 1882.
Croix érigée à la mémoire de J.T. Senni et de Marie-Louise Mercier décédés en 1844 à Filot.
Cette petite potale est située au coeur du hameau.
Cette potale date de 1759.
Cette statue fut érigée en mai 1949 par les bateliers.
Deze arvô dateert waarschijnlijk uit de 18e eeuw en geeft toegang tot een binnenplaats omgeven door gebouwen in kalksteenpuin.
Deze barbecue is voor iedereen toegankelijk en bevindt zich in het hart van het park Château de Biron. Het behoort tot het gemeentelijk gebied.
Deze kapel, geïsoleerd op een kruispunt en in de schaduw van lindebomen, heeft een bakstenen gevelgevel. Het is gebouwd in 1761.
Deze kapel dateert uit 1878. Onder een vlak plafond met in het midden een stucwerk navelstreng, ondersteunen twee gemetselde pilasters een stenen altaartafel.
Deze kapel blijft een bedevaartsoord dat wordt bezocht door mensen met oogziekten. Het gebouw is modern, daterend uit 1832, en heel eenvoudig, een klein gebouw in kalksteenpuin met aangeklede stenen gevelbekleding.
Deze neoromaanse kapel van baksteen en kalksteen grenst aan de Tilleul des Lognards. Het dateert uit 1862.
Op het chronogram staat : "Salnte Barbe I a La Mort aCCorDez-noUs / Votre proteCtion".
Le parc et le château sont propriété de la commune de Hamoir.
Ce château en moellons calcaires date de la 1è moitié du 19è, prolongée par une grange probablement plus ancienne.
Enkele recentere toevoegingen aan dit 16e-eeuwse kasteel dateren uit 1763.
Het heeft een groot en opmerkelijk park.
De entiteit Xhoris heeft dit kasteel sinds de Franse Revolutie in bezit gehad.
Huis in eclectische stijl in stenen en vakwerk gebouwd in 1850 en met verschillende afzonderlijke delen.
Vakantiecentrum "Living Holidays" ASBL (groepen van minimaal 20 personen).
Potale de 19è sur tronc du tilleul.
Christ en croix.
Christus aan het kruis in de buurt van de brandkraan.
Deze kalkstenen potale heeft een ijzeren kruis uit het midden van de 19de eeuw. De inscriptie die het bevat is: "S. M. DEDIEU PRIEZ POUR NOUS, NOUS QUI AVONS RECOURS A VOUS 18A V M"
Een Christus aan het kruis aan de voet van een beuk.
Dit kalkstenen kruis van occis, opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Chevron, die stierf op 23-jarige leeftijd, dateert uit 1850.
Croix de style baroque datant de 1788, située à l'ombre d'un vieux tilleul.
Elle repose sur une base récente en moellons.
Deze pot hoog in kalksteen dateert uit het midden van de 19e.
Croix en fer de style baroque datant de 1882.
Croix érigée à la mémoire de J.T. Senni et de Marie-Louise Mercier décédés en 1844 à Filot.
Deze 18de-eeuwse kerk is gebouwd van zandsteen en kalksteenpuin.
Oorspronkelijk een kapel, werd het in 1835 verheven tot parochie.
Een oudere kapel bestond al in de 17de eeuw.
Dit kalkstenen gebouw dateert uit 1531.
Het is waarschijnlijk gebouwd in plaats van een ouder Romaans gebouw.
Deze romaanse kerk werd in 1971 herbouwd.
Het kenmerkt zich door zeer dikke muren.
De ramen en bogen bevinden zich in een halfronde boog.
Cet étang entièrement réaménagé possède une faune et une flore aquatique intéressante.
Autrefois cet étang servait de réservoir d'appoint au moulin situé en aval.
Le Boé passe dans cet étang et assu
Ferme en L en moellons calcaires qui date du 18è.
Ce fort construit sur deux niveaux de moellons calcaires date du 18è.
Deze boerderij van zandsteen en kalksteen heeft een steen met het vintage wapen uit 1750 van François de Faymonville, prior van Bernardfagne (Saint-Roch).
Deze brandkraan dateert van de 19e.
Net als andere markeert het de sporen van de passage van Saint-Remacle.
Het wordt gevoed door een lied, een natuurlijke holte waarin water stroomt.
Fontaine (19è) composée de trois auges et d’un massif quadrangulaire de calcaire, orné d’une moulure et terminé en pyramide.
Dit is een voormalig toevalsstation van de NMVB-lijn met een goederen- en opslagplatform. (Melreux - Comblain-au-Pont - Manhay-lijn en Clavier - Comblain-au-Pont - Anthisnes-lijn).
Quatre gîtes dans une ferme d'élevage bovin et de culture.
Deze loodrechte boerderij in zandsteen en kalksteenpuin dateert uit het einde van de 18de eeuw. Het behoorde toe aan de abdij van Stavelot.
La gare est devenue aujourd’hui un simple point d’arrêt sur la ligne 43 Liège - Marloie.
Elle fut mise en service le 1 août 1866 par la Grande compagnie du Luxembourg.
Dit gebouw is gebouwd in 1868. Het heeft tot 1 januari 1977 dienst gedaan als gemeentebestuur en als basisschool. Momenteel omgevormd tot een Museum of Rural Life.
Dit huis van kalksteenpuin dateert uit 1782.
Bâtiment en moellons calcaires qui date de la seconde moitié du 19è.
Ce bâtiment, qui date de la seconde moitié du 19è est élevé en moellons de calcaires.
Dit huis in zandsteen en kalksteen dateert uit 1774.
Groupe de maisons en moellons calcaires datant des 17è et 19è siècles.
Il fut légué en 1735 par Henry-Louis de Harre et sa sœur au desservant de la chapelle de Filot.
Cette maison appartenait à Joseph Huberty, cheminot, qui devint poète et qui fonda en 1907 la société "Les Joyeux Cyclistes".
Il devint ensuite régisseur dramatique et ce jusque 1944, mettant en scèn
Maison de maître en pierre calcaire avec tour.
Deze kalkstenen puinstenen woning dateert uit het 3de kwart van de 18de eeuw.
Sommige huizen in deze opmerkelijke wijk, meestal in puinsteen, dateren uit de 17e eeuw. Anderen werden gebouwd in de 19e eeuw.
Un vrai ranch américain tout en bois, agréable saloon style country et un ruisseau qui traverse la prairie.
Il comporte saloon et joue de la musique country. Petit déjeuner, snacks, repas. Nuitée en
Monument à la mémoire des combattants de Xhoris tués au combat durant la 1è guerre mondiale.
Dit monument werd opgericht door openbare inschrijving en ingehuldigd op 10 augustus 1919.
Dit monument, opgericht op openbare inschrijving, werd ingehuldigd in1919 als eerbetoon aan de soldaten van der dorp die vochten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het draagt de namen van 4 gesneuvelde mannen en de namen van de 26 overlevenden.
Dit werk van Georges Paulus, kunstenaar uit Luik, vertegenwoordigt 3 jazzmannen.
Het werd aangeboden aan Joë Napoli, de organisator van het internationale jazzfestival Comblain-la-Tour.
Ancien moulin en moellons calcaires datant de 1830.
Il était alimenté par les eaux du Ruisseau de Boé.
Cette ancienne ferme et ancien moulin banal fut acheté en 1597 à Marie de Harzé.
Il était alimenté par le Ruisseau d’Insegotte.
Dit museum werd opgericht dankzij de vrijgevigheid van de inwoners van Xhoris en werd ingehuldigd op 21 december 1975 in het huis dat vroeger het gemeenschappelijke huis van Xhoris was, vóór de fusie van de gemeenten.
In dit stadspark wordt elk eerste weekend van juli het Jazz Festival gehouden.
Het is beplant met bomen en is geschikt als een plaats van ontspanning en spelletjes voor kinderen.
Xhoris wordt samengevoegd met Cleurie.
De wedstrijd vond plaats op 27 juli 1964.
Een paar metalen picknicktafels, rood geverfd, net achter de halte Comblain-la-Tour.
Place rebaptisée par les organisateurs du festival de Jazz.
Een speeltuin in het hart van het gastvrije Parc Biron.
Deze woning, van de straat af, in zandsteen en kalksteenpuin, in een kleine binnenplaats omlijst door muren van zandsteenpuin, dateert uit het tweede derde deel van de 19de eeuw.
Dit natuurreservaat bestaat uit kalkgrasvelden, zeer zeldzaam in Wallonië omdat ze meer geschikt zijn voor mediterrane klimaten. De typische flora bestaat uit tijm, oregano, bonenkruid of orchideeën.
Een van de meest imposante massieven van de Ourthevallei.
De hoogte varieert van 40 tot 60 m.
In 1935 werden de eerste klimroutes geopend.
Le Coup Noir en Les Dentelles zijn het werk van René Mailleux.
L'eau de cette source provient d'une grotte souterraine qui a une grande profondeur.
Le débit est très faible.
Elle a été canalisée.
Plaque commémorative sur pignon dune bâtisse à angles.
Square Joe Napolis (1922-1989)
Initiateur du Festival de Jazz.
Deze stele is gebouwd op de 30ste verjaardag van de bevrijding van de kampen in 1975.
Deze seculiere boom werd op 5/11/1965 bij koninklijk besluit geclassificeerd.
Deze lindeboom is een van de bomen met een zeker geloof: een boom met spijkers.
Tilleul plus que centenaire le long de la voirie menant de Filot à Xhoris.
Dit middeleeuwse versterkte huis dateert uit de 16e eeuw.
Het werd herbouwd in de plaats van een ouder gebouw in 1530 door Robert de la Marck d’Arenberg.
Cette statue fut érigée en mai 1949 par les bateliers.