Une ferme du 19è transformée en un cadre féérique, un endroit hors du temps.

Deze kapel in wit pleisterwerk onderstreept door hoeken geschilderd in licht oker en bekroond door een koepel met een kruis werd gebouwd in de 19e eeuw.

Een houten kruispunt met een zilveren Christus.

Dit houten kruis met daarop een zilveren Christus staat op een hoop stenen.

Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.

Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.

Deze opmerkelijke kerk in baksteen en steen in neogotische stijl werd gebouwd in 1861.

Deze romaanse kerk dateert uit 1050. De 3 beuken eindigen in een halfrond koor geflankeerd door een gotische kapel (16de) en de sacristie (20de).

Dit blok pudding vormt vaag een bed.
Hij is de oorsprong van een legende die de ontmoeting van een molenaar met de duivel vertelt.

Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.

Monument dédié aux morts des deux guerres mondiales.
Il est construit en poudingue local, matériau naturel, comme les pierres mégaltihiques, qui combine le grès, le quartzite et le silex.

Museum dat het dagelijkse leven en de begrafenispraktijken van de neolithische verenigingen van veehouders, megalithenbouwers in West-Europa illustreert.

Dit lange blok van opgerichte en gebleekte puddingsteen wordt ook wel "Pierre des Ancêtres" of "Witte Menhir" genoemd, op de top van de heuvel die het landschap domineert.

Ooit gelegen in een open landschap maar nu bedekt met vegetatie, was dit grote blok dat uit een bank van puddingsteen tevoorschijn kwam, een oriëntatiepunt bij uitstek.

Een picknicktafel bij de dolmen van North Wéris, aan de overkant van de weg.

Picknicktafels op een afstand van de N876 die het gehucht Eveux doorkruist.

Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.