De Gileppe, die het stuwmeer van de dam grotendeels voedt, ontspringt niet ver van de brug van Genêtre, waaronder de Fossé d’Eupen stroomt. Het voegt zich bij de Black Ru ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Black Bridge.
Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.
Deze fagnard-stroom is afkomstig van de Fagne des Deux-Séries, die bestaat uit aangetaste veengebieden met molina’s. In de zomer kan het worden teruggebracht tot een klein straaltje water, maar tijdens onweersbuien tot een stortvloed
Deze stroom mondt uit in de Helle richting een plaats genaamd Grasbeck en de bron ligt niet ver van het Allée de Ternell.
Deze afvoer werd in de 18de eeuw gegraven voor industriëlen uit Eupe, om water uit een deel van het stroomgebied van de Gileppe naar de Soor te brengen.
Deze zijrivier van de Gileppe ontspringt aan de noordpunt van Brochepierre en komt ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Zwarte Brug samen met de Gileppe.
Kleine zijrivier van de Gileppe.
De bron ligt in Hestreux en mondt uit in de Gileppe.
De bron is afkomstig van de Wèyais en vervolgt zijn weg door La Bourgeoise tot aan de samenvloeiing met de Ruisseau de Bolimpont, waarna ze allebei de Ruisseau de Dison worden.
Een van de langste brandgangen in het Hertogenwald, die in een rechte lijn van de weg Eupen - Belle Croix (N68) naar de bosweg Millescheid leidt.
Het is een zeer brede brandgang die zich uitstrekt van Chemin de Porfays tot La Helle. Het is aan het begin van de 20de eeuw aangelegd om het nabijgelegen veengebied droog te leggen en bomen te planten.
Dit lange boerenpad van bijna 6 km strekt zich uit van Brochepierre, ter hoogte van de bronnen van Noir Ru in het westen en Porfays in het oosten.
Depuis la Pazai des Vaches vers Elsenbrouck.
Dit kruis in volle eik, gelegen op de samenkomst van de N672 komende van Jalhay met de N68 Eupen - Malmedy draagt een gebeeldhouwde houten Christus van 2 m hoog. Het wordt ook wel het Herdenkingskruis genoemd. Het heeft een totale hoogte van 5,50 m.
Een zeer fagnar bivakgebied, niet ver van de samenvloeiing van de Fossé d’Eupen met de Soor en dicht bij de Croix aux Alliés.
Deze terminal draagt de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.
Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.
Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.
Deze kolom werd in 1566 opgericht om als maatstaf voor de fagn te dienen.
Dit kruis werd opgericht in 1951 ter nagedachtenis van 4 Italiaanse gevangenen uit de oorlog van 1914-1918, wier kamp 300 m verder naar het oosten was gelegen.
Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.
Dit deel van het Hertogenwald ligt ten oosten van de Fossé d’Eupen, tussen La Robinette in het noorden en de Chemin de Porfays in het zuiden.
In het Nederlands werd de "Wilgfontein" ooit gebruikt om de kuddes van de inwoners van Jalhay te drenken. Het is gelegen in de Fagne Leveau, aan de bron van de Ruisseau de Pièce è Trô, een zijrivier van de Gileppe.
Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.
Dit is een zeer belangrijke oude communicatieas in de Romeinse tijd die Maastricht met Koblenz verbond. De authentieke naam zou Via Transuerisca zijn en niet Mansuerisca zoals aangegeven, wat een secundaire weg zou zijn.
Coupe-feu dénommé ainsi à cause, jadis, du passage des lièvres.
Dit oude graaspad leidt van La Robinette naar de Hoge Venen.
Deze brug kijkt uit over de Fossé d’Eupen ter hoogte van de bosweg van Porfays, vanaf de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy, ten zuiden van Drossart.
Deze N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy-brug overspant de Noir Ru ten oosten van de Fagne Leveau.
Deze brug bevindt zich op de Noir Ru, ter hoogte van het bospad dat langs de Gileppe-vallei loopt tussen Drossart en het meer. Het is ongeveer 500 m stroomafwaarts dat deze stroom wordt vergezeld door de Gileppe, komende van Drossart.
Deze 3,1 km lange bosweg vertrekt vanaf de N68 in de streek van Roubrouck, iets zuidelijker van het boshuis van Hestreux. Het voegt zich bij de Pazay des Vaches bij Hasebusch, 150 m ten zuiden van het paviljoen.
Deze fagnard-stroom is afkomstig van de Fagne des Deux-Séries, die bestaat uit aangetaste veengebieden met molina’s. In de zomer kan het worden teruggebracht tot een klein straaltje water, maar tijdens onweersbuien tot een stortvloed
Deze afvoer werd in de 18de eeuw gegraven voor industriëlen uit Eupe, om water uit een deel van het stroomgebied van de Gileppe naar de Soor te brengen.
Deze zijrivier van de Gileppe ontspringt aan de noordpunt van Brochepierre en komt ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Zwarte Brug samen met de Gileppe.
Kleine zijrivier van de Gileppe.