Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.
Dit kruis in volle eik, gelegen op de samenkomst van de N672 komende van Jalhay met de N68 Eupen - Malmedy draagt een gebeeldhouwde houten Christus van 2 m hoog. Het wordt ook wel het Herdenkingskruis genoemd. Het heeft een totale hoogte van 5,50 m.
Het American Cross werd in 1962 geplant ter nagedachtenis aan de bemanning van een Amerikaans vliegtuig dat daar in 1945 sneuvelde.
Dit kruis herdenkt Albert Briamont (1902-1971) die daar stierf tijdens een bosbrand.
Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.
Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Dit Lorraine kruis met 2 horizontale takken dateert uit 1974. Het wordt ook wel het Unica Cross of Cross of Lorraine genoemd. We kunnen lezen op de 1e tak: 1974 en op de tweede: CRUX AVE. SPES UNICA.
Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Dit kruis, gelegen nabij de Pierre à Trois Coins in Botrange, werd opgericht ter nagedachtenis aan Olivier Gazon de Sourbrodt, die stierf in de sneeuw van Warôneux op 23 februari 1822. Het werd vervangen in 1952.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.
Geïnformeerd als "Jaagdhut" is deze schuilplaats welkom voor een aantal ontspannende momenten.
Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.
Deze terminal draagt de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.
Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.
Het is gelegen op een oude grens tussen België en Pruisen, gecreëerd door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen Pruisen en Nederland.
Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.
Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.
Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.
Deze markeringen markeren de oude grens tussen België en Pruisen waartoe besloten werd in het Verdrag van Grenzen ondertekend op 26 mei 1816 in Aix-la-Chapelle.
Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.
Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.
Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.
Deze puinheuvel werd in 1923 opgericht op initiatief van Baron Baltia (luitenant-generaal), koninklijk commissaris voor de Eastern Townships. Met een hoogte van 6 m kan het op de top een hoogte van 700 m boven zeeniveau bereiken.
Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.
Deze zuil, waarvan alleen de basis overblijft, heeft inscripties in het Frans en Duits. Het bestaat uit een kubusvormig blok kalksteen (geclassificeerd).
Ze werd in 1566 opgevoed door Bartholomeus Hauptmann.
Deze kolom werd in 1566 opgericht om als maatstaf voor de fagn te dienen.
Het American Cross werd in 1962 geplant ter nagedachtenis aan de bemanning van een Amerikaans vliegtuig dat daar in 1945 sneuvelde.
Dit kruis herdenkt Albert Briamont (1902-1971) die daar stierf tijdens een bosbrand.
Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.
Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Dit kruis, gelegen nabij de Pierre à Trois Coins in Botrange, werd opgericht ter nagedachtenis aan Olivier Gazon de Sourbrodt, die stierf in de sneeuw van Warôneux op 23 februari 1822. Het werd vervangen in 1952.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Deze ven van 54 ha wordt gebruikt als educatief en experimenteel natuurgebied door het Onderzoekscentrum van de Universiteit Luik.
Het wordt doorkruist door een educatief pad van 2,5 km.
Dit Waalse toponiem betekent "zwarte plaats". Volgens pater Bastin komt dit door het donkere uiterlijk van de viertalige heide die er in overvloed aanwezig is. De Bayehon ontspringt ten westen van die ven van bijna 250 ha, Setai inbegrepen.
Dit veenmoeras gelegen ten zuidoosten van het Haut Plateau heeft een oppervlakte van 660,86 ha. De zuidpunt grenst aan Botrange op een hoogte van 691 m, het is de hoogste fagne van België.
Deze bron ligt ten zuidoosten van Brochepierre en is al eeuwen bekend.
Volgens J. Feller, auteur van "Toponymie van de stad Jalhay" zou zijn naam Fontein op de brandstapel kunnen betekenen, ongetwijfeld eerder aangegeven door een wegwijzer.
Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.
Dit uitgestrekte moeras strekt zich uit van Baraque Michel tot aan de bronnen van de Sawe.
Het maakt deel uit van de gemeente Jalhay en sinds 1957 deel uit van het natuurreservaat van de Hoge Venen.
In dit moeras ten zuidwesten van Baraque Michel wordt de gelijknamige beek geboren. De toponymie betekent "De Fagne (of de Hêtraie) van Herbold" (Germaanse naam).
Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.
Dit centrum heeft tot doel u de natuurlijke rijkdom van de wilde natuur te laten ontdekken door middel van een groot aantal activiteiten op basis van bepaalde thema’s zoals water, flora en fauna.
Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.
Dit dennenbos met gekwelde bomen werd geplant in 1852. Het wordt in het Waals ook wel "de crolés sapés" genoemd, dat wil zeggen de krullende sparren. Ze werd zwaar getroffen door de brand van 2011, maar het was niet de enige die ze leed.
Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.
Een picknicktafel op de zuidelijke hoogten van de Cours de la Poleûr.
Een pauze om de prachtige turfachtige uitgestrektheid van dit gebied van bijna 660 hectare te bewonderen.
Ces arbres vénérables servaient autrefois de lieu de repos (prandjlahe) aux herdiers de Sourbrodt et à leurs troupeaux.
La Polleur (of Poleûr) is de oorspronkelijke naam van Hoëgne. Het behoudt deze benaming van de bron tot de samenvloeiing met de Ruisseau d’Herbôfaye.
Deze zijrivier van de Warche begint in een groot amfitheater aan de zuidflank van de Botrange setchamps. Het gaat door de oude eik en komt uit in een waterval. Het wordt vergezeld door de Ruisseau du Ghaster en mondt uit in de Warche.
Deze stroom ontspringt bij Baraque Michel en mondt uit in de Poleûr ter hoogte van een plaats genaamd "Les Mousseux".
Deze stele werd geplaatst door de Vrienden van de Fagne ter nagedachtenis aan Henri Angenot, een persoonlijkheid uit Verviers. (1861-1943).
Het is gelegen in de Grande Fagne, vlakbij de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).
Deze 24 meter hoge uitkijktoren stijgt naar het hoogste punt van België (694 m). Het heeft een museum van de Universiteit van Luik sinds 1948 en een restaurant.
Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.
Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.