Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.

Deze ven van 54 ha wordt gebruikt als educatief en experimenteel natuurgebied door het Onderzoekscentrum van de Universiteit Luik.
Het wordt doorkruist door een educatief pad van 2,5 km.

In dit moeras ten zuidwesten van Baraque Michel wordt de gelijknamige beek geboren. De toponymie betekent "De Fagne (of de Hêtraie) van Herbold" (Germaanse naam).

Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.

Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.

Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.

Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.

Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.

Dit lange boerenpad van bijna 6 km strekt zich uit van Brochepierre, ter hoogte van de bronnen van Noir Ru in het westen en Porfays in het oosten.

Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.

Dit kruis in volle eik, gelegen op de samenkomst van de N672 komende van Jalhay met de N68 Eupen - Malmedy draagt ​​een gebeeldhouwde houten Christus van 2 m hoog. Het wordt ook wel het Herdenkingskruis genoemd. Het heeft een totale hoogte van 5,50 m.

Deze terminal draagt ​​de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.

Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan ​​door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.

Het is gelegen op een oude grens tussen België en Pruisen, gecreëerd door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen Pruisen en Nederland.

Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.

Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.

Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.

Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.

Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.

Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.

Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.

Deze kolom werd in 1566 opgericht om als maatstaf voor de fagn te dienen.

Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.

Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.

Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.

Dit eikenhouten kruis draagt ​​een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).

Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.

Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.

Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.

Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.

Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.

Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.

Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.

Deze ven van 54 ha wordt gebruikt als educatief en experimenteel natuurgebied door het Onderzoekscentrum van de Universiteit Luik.
Het wordt doorkruist door een educatief pad van 2,5 km.

In het Nederlands werd de "Wilgfontein" ooit gebruikt om de kuddes van de inwoners van Jalhay te drenken. Het is gelegen in de Fagne Leveau, aan de bron van de Ruisseau de Pièce è Trô, een zijrivier van de Gileppe.

Deze bron ligt ten zuidoosten van Brochepierre en is al eeuwen bekend.
Volgens J. Feller, auteur van "Toponymie van de stad Jalhay" zou zijn naam Fontein op de brandstapel kunnen betekenen, ongetwijfeld eerder aangegeven door een wegwijzer.

Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.

Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.

In dit moeras ten zuidwesten van Baraque Michel wordt de gelijknamige beek geboren. De toponymie betekent "De Fagne (of de Hêtraie) van Herbold" (Germaanse naam).

Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.

Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.

Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.

Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.

Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.

Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.

Deze N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy-brug overspant de Noir Ru ten oosten van de Fagne Leveau.

Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.

La Polleur (of Poleûr) is de oorspronkelijke naam van Hoëgne. Het behoudt deze benaming van de bron tot de samenvloeiing met de Ruisseau d’Herbôfaye.

Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.

Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.

Deze afvoer werd in de 18de eeuw gegraven voor industriëlen uit Eupe, om water uit een deel van het stroomgebied van de Gileppe naar de Soor te brengen.

Deze zijrivier van de Gileppe ontspringt aan de noordpunt van Brochepierre en komt ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Zwarte Brug samen met de Gileppe.

Deze stream heeft zijn oorsprong in de "Haie du Procureur". Bij de Moulin de Dison voegt het zich bij de Ruisseau de Bolimpont en vormt de Ruisseau de Dison, een zijrivier van de Hoëgne.

De bron is afkomstig van de Wèyais en vervolgt zijn weg door La Bourgeoise tot aan de samenvloeiing met de Ruisseau de Bolimpont, waarna ze allebei de Ruisseau de Dison worden.

Deze stroom ontspringt bij Baraque Michel en mondt uit in de Poleûr ter hoogte van een plaats genaamd "Les Mousseux".

Deze stele werd geplaatst door de Vrienden van de Fagne ter nagedachtenis aan Henri Angenot, een persoonlijkheid uit Verviers. (1861-1943).

Het is gelegen in de Grande Fagne, vlakbij de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.

Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).

Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.

Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.