Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.
De hoogte van deze turf vierzijdig met een zijlengte van 550 m ligt tussen 560 m en 580 m.
Het werd gevormd in 4000 voor Christus.
De dikte van de turf is maximaal een meter.
Het werd gebruikt voor het grazen, maaien, opruimen en winnen van turf. Invasieve sparren zijn geëlimineerd.
Er is een combinatie van spaignes met molinies, flexibele canches, gewone zegge, bosbessenstranden, callunes, bosbessen, donzige berken, sparren, lijsterbessen, quartaire heide, vagina watten, bevende esp, grijze wilg, wilg en marsaults, boterbloemboterbloemen, strooisel, luzule, boswas ...
In het noorden stroomt de bovenloop van de Statte en de zijrivier de "Ruisseau des Nûtons", in het westen de naaldplantages van Rhus en Rondfahay.
Dit uitgestrekte moeras strekt zich uit van Baraque Michel tot aan de bronnen van de Sawe.
Het maakt deel uit van de gemeente Jalhay en sinds 1957 deel uit van het natuurreservaat van de Hoge Venen.
Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.
Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.
Een kleine houten schuilplaats langs de Ravel op lijn 44.
Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.
Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.
Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.
Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.
Deze cascatelle wordt gevormd door een meer uitgesproken daling in het statuut, tegenover een massa kwartsietgesteenten.
Deze cluster wordt "Moyen Pierrier de la Statte" genoemd.
Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.
Een houten kruis op de kruising van paden ten zuiden van Solwaster, op de oude Chemin de Sart in Xhoffraix.
Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
Een Christus aan het kruis. Het is gemaakt van hout en wit geverfd.
De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.
Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Dit grote rotsblok was volgens de legende de tafel waar de boeren het mandje met eten dat ze aan de sotês aanboden, plaatsten in ruil voor het werk dat ze deden.
Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.
Dit uitgestrekte moeras strekt zich uit van Baraque Michel tot aan de bronnen van de Sawe.
Het maakt deel uit van de gemeente Jalhay en sinds 1957 deel uit van het natuurreservaat van de Hoge Venen.
Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.
Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.
Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.
Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.
Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.
Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.
Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.
Dit kleine picknickgebied bevindt zich bij de brug over de Statte. Het is toegankelijk vanaf de Route de la Statte en het is mogelijk om daar met de auto te parkeren.
Deze picknick bevindt zich aan het einde van de Chemin du Bois de Rondfahay, oostkant, vlakbij de hut van de nûtons, op een plaats genaamd Vieux Marchés.
Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.
Dit is een uitzicht op de Statte-vallei vanaf de top van de rots.
Voorzichtig !
Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.
Een houten loopbrug over de Hoëgne tussen Hockai-Centenaire en Belleheid. Hiermee kunt u naar Sart-Station gaan.
Deze houten loopbrug over de Hoëgne is verlengd met vlonderplanken.
Deze imposante kwartsietsteen is een niet te missen natuurmonument van Solwaster, dat op de top een zeer mooi uitzicht biedt op de Statte.
Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.
Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge
Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.
Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.
Deze stele werd geplaatst door de Vrienden van de Fagne ter nagedachtenis aan Henri Angenot, een persoonlijkheid uit Verviers. (1861-1943).
Volgens de legende werd deze grot bewoond door de sotês, dwergen die ooit in de regio Verviers woonden.
Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).
Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.