Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.

Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan ​​door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.

Het is gelegen op een oude grens tussen België en Pruisen, gecreëerd door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen Pruisen en Nederland.

Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.

Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.

Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.

Deze markeringen markeren de oude grens tussen België en Pruisen waartoe besloten werd in het Verdrag van Grenzen ondertekend op 26 mei 1816 in Aix-la-Chapelle.

Een kleine houten schuilplaats langs de Ravel op lijn 44.

Beuk aangeplant op een onbepaald tijdstip op de grens tussen het Vorstendom Luik en het Vorstendom Stavelot - Malmedy. Verdwenen, op deze plek is een nieuwe herplant.

Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.

Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.

Dit karakteristieke huis is een gîte geworden voor 20 personen : Le Castel.

Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.

Een kruis opgericht door een groep van zijn vrienden ter nagedachtenis van René Delvoie (1892-1958), een bergwandelaar.

Een houten kruis op de kruising van paden ten zuiden van Solwaster, op de oude Chemin de Sart in Xhoffraix.

Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.

De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.

Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.

Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.

Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.

Deze kerk, gebouwd door het bedrijf Dessaucy de Theux op de plannen van de architect Charles-Etienne Soubre, werd ingewijd in 1888.

Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.

Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.

Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.

Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.

Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.

Deze stele en bas-reliëf als eerbetoon aan Léon Rinquet, bekend als de Negus en Doctor in de fysische en wiskundige wetenschappen, werd geproduceerd door G. Leven in 1984.

Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.

Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.

Een picknicktafel aan de rand van de Ravel op lijn 44 tussen Hockai en de snelweg E42.

Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.

Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.

Een houten loopbrug over de Hoëgne tussen Hockai-Centenaire en Belleheid. Hiermee kunt u naar Sart-Station gaan.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne is verlengd met vlonderplanken.

Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.

Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge

Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.

Ce ruisseau prend sa source non loin du Stockai, sur la Route Hockai - Xhoffraix, passant par les Cot’hais, Targnon, Chôdires et se jetant dans l’Eau Rouge à hauteur du Rôsi.

Kleine zijrivier van de Hoëgne.

Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.

Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).

Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.