Affluent de la Hoëgne.

Kleine zijrivier van de Hoëgne.

Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.

Deze kleine houten rotonde heeft een rustbank.

Een kleine houten schuilplaats langs de Ravel op lijn 44.

Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.

Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.

Dit karakteristieke huis is een gîte geworden voor 20 personen : Le Castel.

Chêne vénérable auquel on a donné le nom du professeur Léon Frédéric(q), illustre savant fagnard.
Ce savant visitait fréquemment ce secteur.

Dit kruis werd opgericht op de plaats van een oude monumentale boom, naast een ander soortgelijk kruis, het Kruis van Rond-Chêne.

Kruis (1908) verhoogd op de plaats van een oude markeerboom.

Een kruis opgericht door een groep van zijn vrienden ter nagedachtenis van René Delvoie (1892-1958), een bergwandelaar.

Dit kruis wordt ook het Taximan-Kruis genoemd.

Dit houten kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan Philippe Schmitz (15/1/1956 - 27/5/2000). Een inscriptie benadrukt zijn voorliefde voor risico en avontuur. Hij heeft de hoogste toppen van Europa beklommen.

Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.

Deze kerk, gebouwd door het bedrijf Dessaucy de Theux op de plannen van de architect Charles-Etienne Soubre, werd ingewijd in 1888.

Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.

Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.

Deze stele en bas-reliëf als eerbetoon aan Léon Rinquet, bekend als de Negus en Doctor in de fysische en wiskundige wetenschappen, werd geproduceerd door G. Leven in 1984.

Deze bronzen plaquette werd ingehuldigd op initiatief van de Vrienden van de Venen in 1937. Verzegeld in een indrukwekkend blok kwartsiet, toont het in bas-reliëf de buste van Baron Léon Frédéricq (1851-1935).

Ce lieu-dit est situé au sud de la route qui relie Hockai à Mont-Xhoffraix, au pied des Planerèces.
Son étymologie provient de "passage mou" car autrefois, le secteur était particulièrement fangeux.

Il s’agit d’un secteur fagnard reboisé dans lequel il reste malgré tout quelques lambeaux de tourbières.
Il est situé sur la rive gauche du Ruisseau du Trô Maret.

Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.

Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.

Een picknicktafel op de linkeroever langs de Ruisseau de Trô Maret, ongeveer tien meter van het Kruis Schmitz.

Een picknicktafel aan de rand, aan de noordgrens van het dorp Mont.

Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.

Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.

Deze clusters van kwartsietrotsen rijzen op op de linkeroever van de Targnon, 500 m voor zijn samenvloeiing met de stroom van Ezès Tchôdîres die samen Eau Rouge vormen, een zijrivier van de Warche die door Francorchamps stroomt.

Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge