Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.
Après avoir traversé le hameau "Le Wayai", ce ruisseau se jette dans le ruisseau de Wayai.
Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.
Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.
Affluent de la Hoëgne.
Ce ruisseau prend sa source non loin du Stockai, sur la Route Hockai - Xhoffraix, passant par les Cot’hais, Targnon, Chôdires et se jetant dans l’Eau Rouge à hauteur du Rôsi.
Kleine zijrivier van de Hoëgne.
Een kleine houten schuilplaats langs de Ravel op lijn 44.
Deze schuilplaats langs de Hoëgne, uitgerust met een bank, dankt zijn naam aan de eerste promotor van de Hoëgne-wandelingen, een inwoner van Sart.
Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.
Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.
Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.
Een kruis van Golgotha gelegen aan het begin van de Route des Arsins.
Deze cascatelle wordt gevormd door een meer uitgesproken daling in het statuut, tegenover een massa kwartsietgesteenten.
Deze cluster wordt "Moyen Pierrier de la Statte" genoemd.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door de koning van België Leopold II.
De koningin, Marie-Henriette, heeft ook haar waterval, een paar honderd meter stroomafwaarts.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door Marie-Henriette en Léopold II.
Het bevindt zich iets verder stroomafwaarts van zijn tegenhanger : de Cascade Léopold II, die tegelijkertijd wordt ingewijd.
Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.
Een houten kruis op de kruising van paden ten zuiden van Solwaster, op de oude Chemin de Sart in Xhoffraix.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.
Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.
Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.
Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.
Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.
Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.
Dit monument is opgericht ter nagedachtenis van de Waalse dichter en schrijver Alexis Bastin, geboren in Solwaster in 1894, winnaar van talrijke prijzen en oorlogsvrijwilliger in 1914.
Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.
Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.
Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.
Een picknickplaats met drie tafels bovenaan de kust van de Grot OLV van Lourdes.
Cette aire de pique-nique, située entre Hockai-Centenaire et Belleheid, est placée en bord de Hoëgne.
Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.
Dit is een uitzicht op de Statte-vallei vanaf de top van de rots.
Voorzichtig !
Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.
Een houten loopbrug over de Hoëgne tussen Hockai-Centenaire en Belleheid. Hiermee kunt u naar Sart-Station gaan.
Deze houten loopbrug over de Hoëgne is verlengd met vlonderplanken.
Deze imposante kwartsietsteen is een niet te missen natuurmonument van Solwaster, dat op de top een zeer mooi uitzicht biedt op de Statte.
Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge
Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.
Deze bronzen stèle, van de Verviers beeldhouwer Fernand Heuze, werd op 18 september 1932 op dezelfde rots aangebracht ter nagedachtenis aan Léonard Legras, promotor van de wandelingen van de Hoëgne (1839 - 1914).
Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).
Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.