Deze 24 meter hoge uitkijktoren stijgt naar het hoogste punt van België (694 m). Het heeft een museum van de Universiteit van Luik sinds 1948 en een restaurant.
De toren is tegelijk met het naastgelegen café-restaurant gebouwd. Het is gezamenlijk eigendom van François Fagnoul (restauranteigenaar), J. Marquet en C. Dethier.
Als gevolg van de Tweede Wereldoorlog verdwijnt het bijgevoegde museum voor fagnardfauna, gebouwd door François Fagnoul.
De toren wordt gekocht door de stad Robertville. De Universiteit van Luik reconstrueert het museum door het meer ruimte te geven: het Frédéricq museum (professor).
Het museum moet plaats maken voor een uitbreiding van het restaurant.
Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.
Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.
Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.
Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.
Deze markeringen markeren de oude grens tussen België en Pruisen waartoe besloten werd in het Verdrag van Grenzen ondertekend op 26 mei 1816 in Aix-la-Chapelle.
Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.
Deze puinheuvel werd in 1923 opgericht op initiatief van Baron Baltia (luitenant-generaal), koninklijk commissaris voor de Eastern Townships. Met een hoogte van 6 m kan het op de top een hoogte van 700 m boven zeeniveau bereiken.
Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.
Deze zuil, waarvan alleen de basis overblijft, heeft inscripties in het Frans en Duits. Het bestaat uit een kubusvormig blok kalksteen (geclassificeerd).
Ze werd in 1566 opgevoed door Bartholomeus Hauptmann.
Het American Cross werd in 1962 geplant ter nagedachtenis aan de bemanning van een Amerikaans vliegtuig dat daar in 1945 sneuvelde.
Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis van L. Christiane, gedood door de bliksem op 15 juli 1839, nadat hij hooi had gemaaid op zijn perceel in de Fagne Wallonne, waar de inwoners van Champagne het recht hadden om het te oogsten.
Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan J. Joseph Dideberg uit Longfaye, die daar op 18 juni 1913 door de bliksem omkwam.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Dit Lorraine kruis met 2 horizontale takken dateert uit 1974. Het wordt ook wel het Unica Cross of Cross of Lorraine genoemd. We kunnen lezen op de 1e tak: 1974 en op de tweede: CRUX AVE. SPES UNICA.
Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.
Dit kruis, gelegen nabij de Pierre à Trois Coins in Botrange, werd opgericht ter nagedachtenis aan Olivier Gazon de Sourbrodt, die stierf in de sneeuw van Warôneux op 23 februari 1822. Het werd vervangen in 1952.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Deze ven van 54 ha wordt gebruikt als educatief en experimenteel natuurgebied door het Onderzoekscentrum van de Universiteit Luik.
Het wordt doorkruist door een educatief pad van 2,5 km.
Dit Waalse toponiem betekent "zwarte plaats". Volgens pater Bastin komt dit door het donkere uiterlijk van de viertalige heide die er in overvloed aanwezig is. De Bayehon ontspringt ten westen van die ven van bijna 250 ha, Setai inbegrepen.
Dit veenmoeras gelegen ten zuidoosten van het Haut Plateau heeft een oppervlakte van 660,86 ha. De zuidpunt grenst aan Botrange op een hoogte van 691 m, het is de hoogste fagne van België.
Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.
Dit centrum heeft tot doel u de natuurlijke rijkdom van de wilde natuur te laten ontdekken door middel van een groot aantal activiteiten op basis van bepaalde thema’s zoals water, flora en fauna.
Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.
Een gezonde koers langs een fagnardstroom: de Ghaster. Dicht bij het dorp Sourbrodt en het accommodatiecomplex Domaine des Hoge Venen.
Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.
Een picknicktafel langs de veenbeek Ghaster, niet ver van de bron.
Een pauze om de prachtige turfachtige uitgestrektheid van dit gebied van bijna 660 hectare te bewonderen.
Ces arbres vénérables servaient autrefois de lieu de repos (prandjlahe) aux herdiers de Sourbrodt et à leurs troupeaux.
La Polleur (of Poleûr) is de oorspronkelijke naam van Hoëgne. Het behoudt deze benaming van de bron tot de samenvloeiing met de Ruisseau d’Herbôfaye.
Deze zijrivier van de Warche begint in een groot amfitheater aan de zuidflank van de Botrange setchamps. Het gaat door de oude eik en komt uit in een waterval. Het wordt vergezeld door de Ruisseau du Ghaster en mondt uit in de Warche.
Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).
Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.