Het American Cross werd in 1962 geplant ter nagedachtenis aan de bemanning van een Amerikaans vliegtuig dat daar in 1945 sneuvelde.

Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.

Een kruis opgericht door een groep van zijn vrienden ter nagedachtenis van René Delvoie (1892-1958), een bergwandelaar.

Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.

Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.

Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan J. Joseph Dideberg uit Longfaye, die daar op 18 juni 1913 door de bliksem omkwam.

Dit eikenhouten kruis draagt ​​een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).

Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.

Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.

Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.

Dit kruis, gelegen nabij de Pierre à Trois Coins in Botrange, werd opgericht ter nagedachtenis aan Olivier Gazon de Sourbrodt, die stierf in de sneeuw van Warôneux op 23 februari 1822. Het werd vervangen in 1952.

Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.

Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.

Geïnformeerd als "Jaagdhut" is deze schuilplaats welkom voor een aantal ontspannende momenten.

Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.

Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan ​​door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.

Het is gelegen op een oude grens tussen België en Pruisen, gecreëerd door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen Pruisen en Nederland.

Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.

Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.

Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.

Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.

Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.

Dit kruis werd opgericht door de jonge christelijke arbeiders na een congres in Rome in 1967.

Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.

Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan J. Joseph Dideberg uit Longfaye, die daar op 18 juni 1913 door de bliksem omkwam.

Dit eikenhouten kruis draagt ​​een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).

Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.

Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.

Deze ven van 54 ha wordt gebruikt als educatief en experimenteel natuurgebied door het Onderzoekscentrum van de Universiteit Luik.
Het wordt doorkruist door een educatief pad van 2,5 km.

Dit Waalse toponiem betekent "zwarte plaats". Volgens pater Bastin komt dit door het donkere uiterlijk van de viertalige heide die er in overvloed aanwezig is. De Bayehon ontspringt ten westen van die ven van bijna 250 ha, Setai inbegrepen.

Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.

In dit moeras ten zuidwesten van Baraque Michel wordt de gelijknamige beek geboren. De toponymie betekent "De Fagne (of de Hêtraie) van Herbold" (Germaanse naam).

Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.

Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.

Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.

Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.

Een picknicktafel op de zuidelijke hoogten van de Cours de la Poleûr.

Deze kleine picknicktafel bevindt zich op een steenworp afstand van de beroemde eeuwenoude boom.

Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.

Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge

La Polleur (of Poleûr) is de oorspronkelijke naam van Hoëgne. Het behoudt deze benaming van de bron tot de samenvloeiing met de Ruisseau d’Herbôfaye.

Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.

Deze zijrivier van de Warche begint in een groot amfitheater aan de zuidflank van de Botrange setchamps. Het gaat door de oude eik en komt uit in een waterval. Het wordt vergezeld door de Ruisseau du Ghaster en mondt uit in de Warche.

Deze stroom ontspringt bij Baraque Michel en mondt uit in de Poleûr ter hoogte van een plaats genaamd "Les Mousseux".

Deze stele werd geplaatst door de Vrienden van de Fagne ter nagedachtenis aan Henri Angenot, een persoonlijkheid uit Verviers. (1861-1943).

Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).

Deze eeuwenoude boom is geclassificeerd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (R.R. van 25/1/1935). Het is een oud herkenningspunt op de "IJzeren Weg", die van Hockai naar Sourbrodt leidt en verder gaat richting Schleiden.

Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.

Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.