De Honderdjarige Loopbrug

Jalhay

Door via de weg (zonder afrit voor auto’s) van Devant Chêneu vanuit Hockai (bereikbaar via de Route de Cokaifagne) binnen te komen, kan de leek zich niet voorstellen dat hij in zo’n betoverende hoek van dit pre-fagnard-dorp aankomt.

Dit is de plaats waar de Hoëgne plotseling naar het noorden trekt, na de fagnardgebieden van de Mousseux te zijn doorkruist in een vrij zuidwestelijke oriëntatie.

We ontdekken een vaak bruisende en zeer populaire plek; liefhebbers van mooie hoekjes vergissen zich niet: de prachtige houten loopbrug die naast de doorwaadbare plaats is gemonteerd waar alle kinderen spelen in de vrolijke Hoëgne. Picknicktafels maar ook een prachtige houten poort die de kleur aankondigt: de Promenade de la Hoëgne.

We konden het niet helpen, maar maakten er het startpunt van deze wandeling van, aangezien de uitnodiging zo verleidelijk is.
Maar in plaats van de Hoëgne te vervolgen naar de Gué de Belleheid, die het onderwerp is van een andere wandeling, gaan we omhoog naar de Belvédère de la Hoëgne om Cossonfays te bereiken, die al ruikt naar de lucht van de uitgestrekte fagnard-uitgestrektheid van de Baraque Michel.

Cossonfays is een plaats waar grotere uitgestrekte fagnard de plaats innemen van het bos dat voornamelijk bestaat uit sparren. De plantensoorten worden veel gevarieerder: we ontdekken een veenmoeras met bosbessen, molinias, buigzame stokken, callunes, behaarde berken en ondanks alles enkele geïsoleerde sparren, typisch voor de Fagne. De veenmossen zijn daar aanwezig in dikke matten, er is ook katoengras of zelfs zegge.

Er zijn ook lijsterbessen, wilgen en geïsoleerde grove dennen. Kortom, een buitengewone plantenbiodiversiteit!

Ook onmiskenbaar, het eindigt in de Vecque die ons terugbrengt naar het startpunt, iets meer dan een kilometer nadat we erbij zijn gekomen.

Zo hebben we op amper 5 km al een goed overzicht van de troeven van het gebied: de loopbrug, de Hoëgne, de belvedère en de Vêcquée.

Het is een zeer populair knooppunt voor wandelingen, met name richting de Hoëgne-vallei of richting Solwaster, maar ook richting Vêcquée en Baraque Michel.
Het is ook heel dichtbij, de Ravelpassage op de oude 44 die zich vroeger uitstrekte van Spa tot Stavelot, en die momenteel een prachtige wandel- of fietsroute biedt.

Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.

Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.

Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.

Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.

Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.

Deze voorheen loofbossector is nu volledig herbebost. In Wallonië betekent l’Orîre : de rand : de Ven van de Rand.

In deze plaats stroomt de Ruisseau fagnard des Plénisses, die zijn oorsprong vindt in Wihonfagne, het grootste veenmoeras op het grondgebied van Sart-Jalhay. Deze ru wordt ook wel de Ravin Léonie genoemd.

Op de rechteroever van de Hoëgne ligt dit uitgestrekte bosgebied. "Cosson" is een familienaam uit de 14de eeuw. Het toponiem betekent : "La Hêtraie (Fays) de Cosson".