Deze cascatelle wordt gevormd door een meer uitgesproken daling in het statuut, tegenover een massa kwartsietgesteenten.
Deze cluster wordt "Moyen Pierrier de la Statte" genoemd.
Wat de "Petit Pierrier" betreft, deze bevindt zich iets verder stroomafwaarts, terwijl de "Grand Pierrier" stroomopwaarts ligt, vlakbij de "Ruisseau des Nûtons", een kleine zijrivier van de Statte.
Deze laatste steekt over naar Haléfagne, het lange geplaveide pad dat de Arsins verbindt met de "Haie Henquinet" en het Haut Plateau.
Waterval gevormd door de Beek van Desnié en stroomt in de Beek van Fond de Creppe, in de Vallei van Tolifaz.
Deze waterval wordt gevormd door de Ruisseau du Bois de Tiège, die iets verder naar het westen stroomt in de Hoëgne.
De hoogste waterval in Wallonië. Ze beschuldigt maar liefst 60 meter.
Deze waterval is de hoogste in hoogte in België en de tweede in belang na Coo.
De Ruisseau du Bayehon pakt een rodelbaan van 30 meter aan die hem naar de top van een val van 9 meter brengt.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door de koning van België Leopold II.
De koningin, Marie-Henriette, heeft ook haar waterval, een paar honderd meter stroomafwaarts.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door Marie-Henriette en Léopold II.
Het bevindt zich iets verder stroomafwaarts van zijn tegenhanger : de Cascade Léopold II, die tegelijkertijd wordt ingewijd.
Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.
Deze schuilplaats langs de Hoëgne, uitgerust met een bank, dankt zijn naam aan de eerste promotor van de Hoëgne-wandelingen, een inwoner van Sart.
Een kruis van Golgotha gelegen aan het begin van de Route des Arsins.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door de koning van België Leopold II.
De koningin, Marie-Henriette, heeft ook haar waterval, een paar honderd meter stroomafwaarts.
Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door Marie-Henriette en Léopold II.
Het bevindt zich iets verder stroomafwaarts van zijn tegenhanger : de Cascade Léopold II, die tegelijkertijd wordt ingewijd.
Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.
Une croix de chemin en bois verni.
Een houten kruis op de kruising van paden ten zuiden van Solwaster, op de oude Chemin de Sart in Xhoffraix.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
Croix érigée à la mémoire de Marcel Dethiou, victime à cet endroit d’un accident de chasse le 15 novembre 1920, à l’âge de 39 ans.
Een Christus aan het kruis. Het is gemaakt van hout en wit geverfd.
De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.
Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Dit houten kruis van Charneux is opgedragen aan Jean Quoirinjean de Charneux, die stierf op 7 januari 1783.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Dit opmerkelijke 300 m lange bospad begint bij het boshuis van Gospinal ter hoogte van de "Seven Brothers" (opmerkelijke boom) en sluit aan op het pad van Belle Bruyère.
Deze kerk van zandsteenpuin is op de hoeken gehard met kalksteen.
Het dateert uit 1842, onder auspiciën van de architect Heinen, ter vervanging van een te kleine kapel.
Dit grote rotsblok was volgens de legende de tafel waar de boeren het mandje met eten dat ze aan de sotês aanboden, plaatsten in ruil voor het werk dat ze deden.
Dit opmerkelijke huis in het centrum van het dorp is de oorsprong van een lokale legende.
Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.
Deze grot is door de inwoners gebouwd ter erkenning van de bescherming van de Heilige Maagd tijdens de laatste oorlog, ondanks twee kinderen van de parochie die in gevangenschap zijn gestorven.
Deze doorwaadbare plaats, die met een motorvoertuig kan worden overgestoken, dankzij zijn stenen sokkel, is erg populair omdat hij de doorgang mogelijk maakt van het gehucht Belleheid (bevoorrading, accommodatie, enz.) Naar een grote parkeerplaats op de r
Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.
Bâtisse de la Région Wallonne qui abrite le préposé forestier local et sa famille.
Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.
Dit monument is opgericht ter nagedachtenis van de Waalse dichter en schrijver Alexis Bastin, geboren in Solwaster in 1894, winnaar van talrijke prijzen en oorlogsvrijwilliger in 1914.
Het is een blok kwartsiet dat een gedraaide 3-bladige vliegtuigpropeller ondersteunt, uitgerust in 1947. Het herdenkt de dood van 8 Amerikaanse vliegeniers uit twee C-47’s die in de mist zijn verloren en met elkaar in botsing zijn gekomen.
Parcours aménagé par les bénévoles de Sart pour les personnes à mobilité réduite (accompagnées).
Deze voetgangersbrug ligt pal naast de Wad van Belleheid en laat de doorgang naar de parkeerplaats droog staan.
Dankzij de bevoorradingswinkels erg druk in het juiste seizoen.
Deze stille tafel, iets hoger dan de loop van de beek, is toegankelijk via het pad dat de Route de Jalhay met de Hermitage verbindt.
Dit kleine picknickgebied bevindt zich bij de brug over de Statte. Het is toegankelijk vanaf de Route de la Statte en het is mogelijk om daar met de auto te parkeren.
Cette table de pique-nique est située le long de la Sawe, tout près de la Pîre al Macrâle.
Deze picknick bevindt zich aan het einde van de Chemin du Bois de Rondfahay, oostkant, vlakbij de hut van de nûtons, op een plaats genaamd Vieux Marchés.
Een picknickplaats met 3 tafels van de weg Solwaster - Jalhay.
Een picknickplaats met drie tafels bovenaan de kust van de Grot OLV van Lourdes.
Cette aire de pique-nique, située entre Hockai-Centenaire et Belleheid, est placée en bord de Hoëgne.
De steen van de heks in Wallonië, oude plaats van de sabbat volgens de legende.
Dit is een uitzicht op de Statte-vallei vanaf de top van de rots.
Voorzichtig !
Gelegen op de hoogten van de Sawe bij Gospinal, is dit uitkijkpunt op een pad dat de Drève Emile Graaf verlengt, de omweg waard.
Een houten brug die de oever verandert, 250 ten oosten van Kruis Dethioux.
De laatste houten loopbrug over de Hoëgne stroomopwaarts van Belleheid.
Een houten loopbrug over de Hoëgne, een beetje stroomopwaarts van de samenvloeiing met de Ruisseau de Chevrèsse.
Deze oude goed bediende huishoudens met water.
Dit stenen gebouw wordt afgesloten door een poort.
Deze imposante kwartsietsteen is een niet te missen natuurmonument van Solwaster, dat op de top een zeer mooi uitzicht biedt op de Statte.
Arbres, plus que centenaires, soudés à la base et provenant d'une souche unique, ce qui justifie leur appellation. L'intérieur est un vide circulaire laissant apercevoir le ciel.
En 1870, le premie
Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.
Deze stream heeft zijn oorsprong in de "Haie du Procureur". Bij de Moulin de Dison voegt het zich bij de Ruisseau de Bolimpont en vormt de Ruisseau de Dison, een zijrivier van de Hoëgne.
Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.
De bron is afkomstig van de Wèyais en vervolgt zijn weg door La Bourgeoise tot aan de samenvloeiing met de Ruisseau de Bolimpont, waarna ze allebei de Ruisseau de Dison worden.
Deze bronzen stèle, van de Verviers beeldhouwer Fernand Heuze, werd op 18 september 1932 op dezelfde rots aangebracht ter nagedachtenis aan Léonard Legras, promotor van de wandelingen van de Hoëgne (1839 - 1914).
Volgens de legende werd deze grot bewoond door de sotês, dwergen die ooit in de regio Verviers woonden.
Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).
Ce rocher situé le long de la Sawe, est composée de blocs de quartzite.
Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.